XXIII edycja Festiwalu Prapremier dobiegła końca! Poznaliśmy laureata IV edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy.

23 listopada podczas uroczystej Gali Finałowej zakończyliśmy XXIII edycję Festiwalu Prapremier, która w tym roku odbyła się pod hasłem PROGRES/REGRES. Tego wieczoru poznaliśmy również nazwisko zwycięzcy IV edycji  AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy! Nagrodę dla najlepszego współczesnego dramatu za sztukę „Say hi to Abdo” otrzymał Mikita Ilyinchyk.

Fot. Patryk Chenc

W styczniu 2024 roku Teatr Polski w Bydgoszczy ogłosił nabór do IV edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy. Zaproszenie do wzięcia udziału w konkursie  skierowaliśmy do autorów i autorek z: Polski, Ukrainy, Białorusi, Litwy, Łotwy, Estonii, Finlandii, Gruzji, Armenii, Węgier, Czech, Słowacji, Albanii, Chorwacji, Serbii, Bośni i Hercegowina, Mołdawii, Rumunii, Macedonii, Słowenii, Bułgarii, Czarnogóry, Kosowa, Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Uzbekistanu, Azerbejdżanu, Turkmenistanu.

Nabór tekstów w języku polskim, angielskim, ukraińskim i  rosyjskim trwał do 15 kwietnia. Do tegorocznej AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy zgłoszonych zostało 268 tekstów spełniających wymogi regulaminowe. Wśród nadesłanych utworów znalazło się 163 dramatów w języku polskim, 25 w języku ukraińskim, 30 w języku rosyjskim i 50 w języku angielskim. Ich autorki i autorzy pochodzą z 19 krajów.

Listę finalistów i finalistek konkursu poznaliśmy 30 czerwca 2024 roku. Jury III edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy w składzie: Davit Gabunia, Julia Holewińska, Agnieszka Lubomira Piotrowska, po przeczytaniu 268 utworów z 19 krajów postanowiło zakwalifikować do finału następujące dramaty:

  • „Say hi to Abdo“ autorstwa Mikity Ilyinchyka (Białoruś),
  • „Norman Freeman“ autorstwa Agnieszki Jelonek (Polska),
  • „Na literę F“ autorstwa Lejli Kalamujić (Bośnia i Hercegowina),
  • „Gdzie drzewa lśnią. Zbiór bajek i innych wymysłów“ autorstwa Niny Plavanjac (Serbia),
  • „Luter / Von Bora“ autorstwa Adriana Szafrańskiego (Polska).

Finałowe teksty zostały zaprezentowane publiczności w formie szkiców scenicznych w ramach XXIII edycji Festiwalu Prapremier. Jak co roku, do pracy nad szkicami zaprosiliśmy znakomitych polskich reżyserów i reżyserki – Piotra Pacześniaka, Anitę Sokołowską, Mateusza Atmana i Agnieszkę Jakimiak, Małgorzatę Warsicką oraz Michała Kotańskiego.

Po zapoznaniu się z pięcioma finałowymi sztukami Kapituła AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy 2024 pod przewodnictwem Marka Ravenhilla w składzie: Davit Gabunia, Julia Holewińska, Goran Injac, Agnieszka Lubomira Piotrowska, postanowiła przyznać nagrodę główną w wysokości 50 000 zł Mikicie Ilyinchykowi za sztukę „Say hi to Abdo”.

Kapituła, po długiej i burzliwej dyskusji, podjęła decyzję  o nagrodzeniu utworu, w którym autor, używając mieszanki zabiegów dokumentalnych, autofikcji, fikcji oraz multimediów, eksploruje palące zagadnienia dotyczące migracji, szczególnie tej przebiegającej przez Białoruś w kierunku wschodniej granicy Europy. Swoje dzieło wzbogaca o oryginalne postrzeganie feminizmu pokazane w formie Fem-Jihadu. Ilyinchyk tworzy sztukę, która ma szanse na świeży odbiór w wielu częściach świata. Ironiczna gra znaczeń w „Say Hi to Abdo” zostawia nas z pytaniem, czy czeka nas utopia czy dystopia.

Dodatkowe nagrody dla wszystkich  finalistów przyznało Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, które jest partnerem konkursu.

Konkurs dramaturgiczny AURORA organizowany jest od 2021 roku w ramach Festiwalu Prapremier. Został on powołany z okazji jego jubileuszowej 20. edycji. AURORA. Nagroda Dramaturgiczna Miasta Bydgoszczy przyznawana jest za wybitny dramat współczesny. Jego intencją jest poszukiwanie nowych języków, estetyk i kierunków rozwoju współczesnego teatru.

Fot. Patryk Chenc

Mark Ravenhill – przewodniczący Kapituły

Mark Ravenhill – przewodniczący Kapituły – znany dramaturg, absolwent Bristol University, gdzie studiował anglistykę i dramat. Ravenhill jest jednym z najczęściej wystawianych dramatopisarzy brytyjskiego teatru końca XX wieku oraz XXI wieku. Ma na swoim koncie wiele ważnych osiągnięć. Był artystą stowarzyszonym z National Theatre w Londynie oraz pisarzem-rezydentem w Royal Shakespeare Company. Obecnie pełni funkcję członka zarządu Royal Court Theatre. Sztuki Ravenhilla zostały przetłumaczone na wiele języków i były wystawiane na całym świecie.

Jego debiutancka sztuka „Shopping and Fucking”, miała premierę w Royal Court w 1996 roku. Następnie Ravenhill wydał serię sztuk, które dzieliły punkowy charakter oraz gender-queerową agresję jego debiutu, należały do nich: „Faust Is Dead”, która została wyprodukowana przez Actor’s Touring Company i odbyła ogólnokrajowe tournée w 1997 roku, „Handbag”, która zdobyła nagrodę Evening Standard oraz „Some Explicit Polaroids”. W 1999 roku wraz innymi twórcami z Royal Court Theatre otrzymał nagrodę V Europe Prize Theatrical Realities.

Do jego najważniejszych sztuk należą: „Shopping and Fucking” (po raz pierwszy zagrana w 1996 roku), „Some Explicit Polaroids” (1999), „Mother Clap’s Molly House” (2000), „The Cut” (2006), „Shoot Get Treasure Repeat” (2007) oraz „The Cane” (2018).

[ENG]

Mark Ravenhill – chairman of the Chapter – famous playwright, graduate of Bristol University, where he studied English and drama. Mark Ravenhill is an acclaimed playwright who has held prominent roles in the British theatre scene. He has served as Associate Artist at the National Theatre in London and was the writer-in-residence at the Royal Shakespeare Company. Currently, he sits on the board of the Royal Court Theatre. Ravenhill’s plays have been translated into many languages ​​and performed around the world.

His debut play, 'Shopping and Fucking’, premiered at the Royal Court in 1996. Ravenhill then released a series of plays that shared the punk character and gender-queer aggression of his debut, including: 'Faust Is Dead’, which was produced by Actor’s Touring Company and toured nationwide in 1997, 'Handbag’, which won Evening Standard and 'Some Explicit Polaroids’. In 1999, together with other artists from the Royal Court Theatre, he received the V Europe Prize Theatrical Realities.

His most important plays include: 'Shopping and Fucking’ (first performed in 1996), 'Some Explicit Polaroids’ (1999), 'Mother Clap’s Molly House’ (2000), 'The Cut’ (2006), 'Shoot Get Treasure Repeat’ (2007) and 'The Cane’ (2018).

Davit Gabunia – członek jury i Kapituły

Davit Gabunia – (ur. 1982 w Poti, Gruzja) dramaturg, redaktor i tłumacz tekstów z języka angielskiego i szwedzkiego (Wydawnictwo Bakur Sulakauri),  scenarzysta i producent telewizyjny (talk show analityczny RED ZONE, serial “Sztuczne Oddychanie” – 48 odcinków), koordynator międzynarodowych programów edukacyjnych i projektów medialnych (Women’s NGO Taso Foundation, Gruziński Dom Pisarza), kierownik literacki w Royal District Theatre (Tbilisi). Jest dwukrotnym laureatem niezależnej nagrody teatralnej Duruji (2013-14) za najlepszą nową sztukę gruzińską oraz laureatem nagrody literackiej SABA (2014) za najlepszy dramat. Jego sztuki wystawiane były w Royal District Theatre, Badisches Staatstheater Karlsruhe, Rustaveli National Theatre, w teatrach Poti, Batumi i Liberty. Przekłady Gabuni obejmują sztuki Szekspira, Strindberga, Ibsena i wielu współczesnych dramatopisarzy brytyjskich, szwedzkich i niemieckich, a także dwa tomy J.K. Rowling o Harrym Potterze.

Jego debiutancka powieść Falling Apart ukazała się w 2017 roku i stała się krajowym bestsellerem w Gruzji. W 2018 roku książka została wydana przez Rowohlt Berlin w Niemczech pod niemieckim tytułem „Farben der Nacht”.

Wykłada teorię dramatu i kreatywne pisanie na Ilia State University i Royal District Theatre Studio w Tbilisi w Gruzji.

[ENG]

Davit Gabunia – (b. 1982 in Poti, Georgia) playwright, editor and translator of English and Swedish texts (Bakur Sulakauri Publishing House), screenwriter and TV producer (RED ZONE analytical talk show, TV series „Artificial Breathing” – 48 episodes), coordinator of international educational programs and media projects (Women’s NGO Taso Foundation , Georgian House of Writers), literary director at the Royal District Theater (Tbilisi). He is twice the winner of the independent theatre award Duruji (2013-14) for the best new Georgian play of the year; winner of the literary award SABA (2014) for best drama. His plays have been produced at Royal District Theatre, Badisches Staatstheater Karlsruhe, Rustaveli National Theatre, Poti, Batumi and Liberty theatres. Gabunia’s translations include plays by Shakespeare, Strindberg, Ibsen and number of contemporary British, Swedish and German playwrights, as well as two volumes of J.K. Rowling’s Harry Potter series.

His debut novel Falling Apart appeared in 2017 and turned into a national best-seller in Georgia. In 2018 the book was published by Rowohlt Berlin in Germany, under the German title “Farben der Nacht”.

He teaches Drama Theory and Creative Writing at Ilia State University and Royal District Theatre Studio, in Tbilisi, Georgia.

Julia Holewińska – członkini jury i Kapituły

Julia Holewińska – dramatopisarka i dramaturżka, absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej. Autorka następujących dramatów: “Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu” (reż. Wojciech Faruga – premiera październik 2023), “Katyń. Teoria barw”, (reż. Wojciech Faruga, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2021), “Turyści”, “Granice” (reż. Bartek Frąckowiak, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2016), “Kalkstein/Czarne Słońce” (reż. Joanna Grabowiecka, Teatr im. Solskiego w Tarnowie/ Teatr Łaźnia Nowa 2015), “Good Night Cowboy” (reż. Kuba Kowalski Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, Teatr WARSawy, 2015), “Dolce Vita” (reż. Kuba Kowalski, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, 2014), “Krzywicka/krew” (finał Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej 2013, Teatr Polskiego Radio, reż. Dobrosława Bałazy, Alina Moś-Kerger, Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy, 2016), “Ziemia niczyja” (reż. Frank Heuel, prem. Fringe Ensamble, Bonn 2012, Teatr Powszechny w Warszawie 2013), “Ciała obce” (reż. Kuba Kowalski, Teatr Wybrzeże 2012; Paweł Wodziński, Teatr Polskiego Radio 2011; Lianne O’Shea, Project Art. Centre, Dublin 2013),
“Rewolucja balonowa” (reż. Sławomir Batyra, Teatr Powszechny w Warszawie 2011; John Currivan, Theatre Upstairs, Dublin 2013, Alina Moś-Kerger, Teatr im. Osterwy w Gorzowie 2014), “12/70” (reż. Thomas Sauerteig, Sala Beckett, Barcelona 2011; Stefanie Hoster, Deutschlandradio 2013) “Zina”, “Wodewil”.

Jest także autorką sztuk dla dzieci: “Skarpety i papiloty” (reż. Tomasz Man, Wrocławski Teatr Lalek, 2013, Robert Drobniuch, Teatr Maska w Rzeszowie, 2016, wydanie książkowe Tashka 2013), “Akademia Pani Beksy” (reż. Robert Drobniuch, Teatr im. Kubuś w Kielcach, 2017), „Czerwony kapturek” (reż. Wojciech Faruga, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2022).

Jako dramaturżka i autorka adaptacji pracowała przy m.in: „Dekalogu” (Teatr Narodowy w Warszawie), „Matce Joannie od Aniołów” (Teatr Narodowy w Warszawie), “Kotce na rozpalonym, blaszanym dachu” (Teatr Polski w Poznaniu), “Wichrowych Wzgórzach” (Teatr Studio), “Życie jest snem” (Teatr Wybrzeże), “Mizantropie” (Teatr Polski w Poznaniu), Pani Bovary i “Diabeł i tabliczka czekolady” (Teatr im. Osterwy w Lublinie). Jej sztuki przetłumaczone zostały na angielski, białoruski, chorwacki, czeski, hiszpański, japoński, kataloński, niemiecki, portugalski, rosyjski, rumuński, słowacki, szwedzki, ukraiński i włoski. Publikowała m.in. w „Dialogu”, „Teatrze”, „Kontekstach”, „Tygodniku Powszechnym”, „Dwutygodniku”.

W 2010 roku za sztukę “Ciała obce” otrzymała Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną, w 2012 roku ta sama sztuka znalazła się w finale konkursu Stückemarkt, zaś słuchowisko na podstawie “Ciał obcych” zdobyło brązowy medal w konkursie Prix Europa. “Ciała obce” znalazły się też w finale Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. W 2013 roku sztuka ta ukazała się w amerykańskiej antologii “(A)Pollonia”. W tym samym roku odbyła się prezentacja “Ciał obcych” w New York Theatre Workshop (reż. David Schweizer).

W 2019 roku zadebiutowała jako reżyserka spektaklem “Hiroshima/Love” w Biennale Warszawa. W 2022 roku w Teatrze Polskim w Bydgoszczy wystawiła “Amerykę” na podstawie tekstu stworzonego we współpracy z Tomaszem Szerszeniem. Jest wykładowczynią w Akademii Teatralnej. W latach 2020-2024 pełniła funkcję zastępczyni dyrektora ds. programowych w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Od listopada 2024 roku pełni funkcję Zastępczyni Dyrektora ds. programowych w Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka w Warszawie.

[ENG]

Julia Holewińska –  playwright and dramaturge, graduate of the The Aleksander Zelwerowicz National Academy of Dramatic Art in Warsaw – Theatre Studies Department. Author of over a dozen plays: “Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu” (“The last days of Elena and Nicolae Ceaușescu”, dir. Wojciech Faruga, Teatr Polski in Bydgoszcz, 2023), “Katyń. Teoria barw”, (“Katyn. The color theory”; dir. Wojciech Faruga, Teatr Polski in Bydgoszcz, 2021), “Turyści” (“Tourists”), “Granice” (“Boundaries”; dir. Bartek Frąckowiak, Teatr Polski in Bydgoszczy, 2016), “Kalkstein/Czarne Słońce” (“Kalkstein/Black Sun”; dir. Joanna Grabowiecka, the Ludwik Solski State Theatre in Tarnów/ Teatr Łaźnia Nowa, 2015), “Good Night Cowboy” (dir. Kuba Kowalski, the Jerzy Szaniawski Drama Theatre in Wałbrzych, Teatr WARSawy, 2015), “Dolce Vita” (dir. Kuba Kowalski, the Jan Kochanowski Theatre in Opole, 2014), “Krzywicka/krew” (“Krzywicka/Blood”; the final of The Gdynia Drama Award 2013; Polish Radio Theatre, dir. Dobrosława Bałazy, Alina Moś-Kerger, The Modjeska Theatre in Legnica, 2016), “Ziemia niczyja” (“Nobody’s Land”; dir. Frank Heuel, prem. Fringe Ensamble, Bonn 2012, Powszechny Theatre in Warsaw, 2013), “Ciała obce” (“Foreign Bodies”; dir. Kuba Kowalski, Wybrzeże Theatre, 2012; dir. Paweł Wodziński, Polish Radio Theatre, 2011; Lianne O’Shea, Project Art. Centre, Dublin, 2013), “Rewolucja balonowa” (“The balloon revolution”; dir.. Sławomir Batyra, Powszechny Theatre in Warsaw, 2011; John Currivan, Theatre Upstairs, Dublin 2013, Alina Moś-Kerger, the Juliusz Osterwa Theatre in Gorzów 2014), “12/70” (dir. Thomas Sauerteig, Sala Beckett, Barcelona 2011; Stefanie Hoster, Deutschlandradio 2013) “Zina”, “Wodewil” (“Vaudeville”).

She is also the author of children’s plays and adaption: „Skarpety i papiloty” (“Socks and Curlers”; directed by Tomasz Man, Wroclaw Puppet Theater, 2013, Robert Drobniuch, Maska Theater in Rzeszow, 2016, book edition Tashka 2013) and „Akademia Pani Beksy” (“Mrs. Crybaby’s Academy”; directed by Robert Drobniuch, Kubuś Theater in Kielce, 2017), „Red Riding Hood” (directed by Wojciech Faruga, Teatr Polski in Bydgoszcz, 2022).

As a playwright and author of adaptations, she worked on, among others: “Decalogue” and „Mother Joan of the Angels” (The National Theatre in Warsaw), „Cat on a Hot Tin Roof” (Polish Theater in Poznan), “Wuthering Heights” (Studio Theater), “Life is a Dream” (Wybrzeze Theater), “Misanthrope” (Polish Theater in Poznan), “Madame Bovary” and “The Devil and a Chocolate Bar” (Osterwa Theater in Lublin).

Her plays have been translated into English, Belarusian, Croatian, Czech, Spanish, Japanese, Catalan, German, Portuguese, Russian, Romanian, Slovak, Swedish, Ukrainian and Italian languages. She has published in „Dialog,” „Theater,” „Contexts,” „Tygodnik Powszechny,” „Dwutygodnik,” among others.

In 2010 she received the Gdynia Drama Award for her play “Ciała obce”, in 2012 the same play was in the finals of the Stückemarkt competition, and an audio drama based on it won the bronze medal in the Prix Europa competition. “Ciała obce” was also in the National Competition for Staging Contemporary Polish Plays. In 2013 “Ciała obce” was included in the American anthology “(A)Pollonia”. The same year it was staged at the New York Theatre Workshop (directed by David Schweizer).

In 2019 Julia Holewińska made her debut as a stage director with the performance “Hiroshima/Love” in the Biennale Warszawa. In 2022, in the Teatr Polski in Bydgoszcz, she staged “America”, based on a text created in collaboration with Tomasz Szerszeń.

Holewińska lectures at the Theater Academy in Warsaw. In the years of 2020-2024 she was a deputy director at the Polish Theatre in Bydgoszcz. Since November 2024 she is a deputy director at the Teatr Dramatyczny im. Gustawa Holoubka in Warsaw.

Goran Injac – członek Kapituły

Goran Injac – kurator sztuk performatywnych, dramaturg i badacz. Współpracuje z międzynarodowymi festiwalami sztuki, teatrami repertuarowymi i niezależnymi teatrami. Injac był jednym z kuratorów East European Performing Arts Platform (EEPAP), Malta Festival Poznań, Borstnikovo Srecanje Maribor itp. W latach 2012/2014 był kuratorem International Projects and Side Programme w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Od października 2014 r. jest dyrektorem artystycznym Teatru Mladinsko w Lublanie w Słowenii – najbardziej znanej na świecie słoweńskiej instytucji kulturalnej. Jako dramaturg współpracował z różnymi reżyserami teatralnymi (Oliver Frljić, Žiga Divjak, Sebastian Nübling, Maja Kleczewska itp.). Redaktor wielu książek (m.in. Postpolityczność, Antologia nowego dramatu serbskiego (Kraków, 2011), Sodobna poljska dramat – Antologia współczesnego dramatu polskiego (Maribor, 2018) i regularnie publikuje w różnych międzynarodowych czasopismach i magazynach poświęconych sztuce. Jego tłumaczenia z języka polskiego publikowano w Słowenii, Serbii i Chorwacji, głównie dramaturgiczne (Dorota Masłowska, Michał Walczak, Paweł Demirski itp.), ale także eseje i prace teoretyczne (Boris Groys, Olga Tokarczuk, Dorota Sajewska, itp.)

[ENG]

Goran Injac – curator of performing arts, playwright and researcher. Goran Injac works with international art festivals, repertory theaters and independent theaters. Injac was one of the curators of the East European Performing Arts Platform (EEPAP), Malta Festival Poznań, Borstnikovo Srecanje Maribor, etc. In 2012/2014 he curated the International Projects and Side Program at the National Old Theater in Krakow. Since October 2014, he has been the artistic director of the Mladinsko Theater in Ljubljana, Slovenia – Slovenia’s most internationally renowned cultural institution. As a playwright, he has worked with various theater directors (Oliver Frljić, Žiga Divjak, Sebastian Nübling, Maja Kleczewska, etc.). He is the editor of many books (including Postpolityczność, Anthology of New Serbian Drama (Krakow, 2011), Sodobna poljska dramat – Anthology of Contemporary Polish Drama (Maribor, 2018) and regularly publishes in various international art magazines and journals. His translations from Polish have been published in Slovenia, Serbia and Croatia, mainly dramaturgical (Dorota Masłowska, Michal Walczak, Pawel Demirski, etc.), but also essays and theoretical works (Boris Groys, Olga Tokarczuk, Dorota Sajewska, etc.).

 

Agnieszka Lubomira Piotrowska – członkini jury i Kapituły

Agnieszka Lubomira Piotrowska – tłumaczka literatury rosyjskojęzycznej, znawczyni teatru i kultury rosyjskiej, kuratorka projektów teatralnych w Polsce i za granicą. Członkini Zarządu sekcji C Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, od trzech lat redaktorka kwartalnika ZAiKS Teatr.

Absolwentka filologii rosyjskiej UMCS w Lublinie (dyplom z wyróżnieniem). Tłumaczyła m.in. powieści Władimira Sorokina, Wiktora Jerofiejewa, dramaturgię klasyczną (Antona Czechowa, Nikołaja Gogola, Michaiła Sałtykowa-Szczedrina, Aleksandra Puszkina) i współczesną (Iwana Wyrypajewa, Nikołaja Koladę, Jewgienija Griszkowca, Wasilija Sigariewa, braci Presniakow, Pawła Priażko i in.).

Pracowała na filologii rosyjskiej UMCS (katedra literatury rosyjskiej), jako redaktorka w miesięczniku „Literatura na Świecie”, współtwórczyni i dyrektorka artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Demoludy w Olsztynie (w latach 2006-2008), jurorka w konkursach dramaturgicznych w Jekaterynburgu, Mińsku i Permie, współpracowała z Instytutem Teatralnym w Warszawie oraz Instytutem Adama Mickiewicza.

Kuratorka „części wschodniej” na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Konfrontacje” w Lublinie; kuratorka Festiwalu „Da! Da! Da! Współczesny Teatr, Dramat i Performans z Rosji” w Warszawie; autorka idei i kuratorka Festiwalu Kolady w Warszawie.

Członkini jury na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Kolyada Plays w Jekaterynburgu, na Międzynarodowym Festiwalu Teatru i Filmu TEXTURE w Permie oraz Rosyjskiej Nagrody Literackiej NOS. Od 2021 roku członkini jury AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy.

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Likhachev Foundation.

Laureatka Nagrody Stowarzyszenia Autorów ZAIKS „za wybitne osiągnięcia w dziedzinie przekładu literatury rosyjskiej na język polski”.

[ENG]

Agnieszka Lubomira Piotrowska – translator of Russian, Ukrainian and Belarussian literature, expert in Russian theater and culture, curator of theater projects in Poland and abroad. Member of the board of the section C of The Society of Authors ZAiKS, for three years now she has been working as an editor of a quarterly journal ZAiKS Theatre.

A graduate of Russian philology at the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin. She translated, among others novels by Vladimir Sorokin, Viktor Yerofeyev, classical drama (by Anton Chekhov, Nikolai Gogol, Mikhail Saltykov-Shhedrin, Alexander Pushkin) and contemporary drama (Ivan Vyrypaev, Nikolai Kolada, Yevgeny Grishkovets, Vasily Sigarev, The Presnyakov Brothers, and Paul Pryazko).

She has worked in Russian philology at Maria Curie-Sklodowska University and as an editor in the monthly magazine Literatura na Świecie. She was a co-creator and artistic director of the International Theatre Festival Demoludy in Olsztyn (2006-2008), juror at drama competitions in Yekaterinburg, Minsk and Perm. She cooperated with the Theatre Institute in Warsaw and the Adam Mickiewicz Institute.

Curator of the “eastern part” at the International Theater Festival “Konfrontacje” in Lublin; curator of the ‘Da! Da! Da! Contemporary Theater, Drama and Performance from Russia” in Warsaw; author of the idea and curator of the Kolada’s Festival in Warsaw.

Jury member at the Kolyada Plays International Theater Festival in Yekaterinburg, at the TEXTURE International Theater and Film Festival in Perm, and the NOS Russian Literary Award. Since 2021 a jury member of the Aurora International Drama Award.

Scholarship holder of the Minister of Culture and National Heritage and the Likhachev Foundation.

Laureate of the ZAIKS Authors’ Association Award “for outstanding achievements in the field of translating Russian literature into Polish”.

Województwo Kujawsko-Pomorskie partnerem głównym Festiwalu Prapremier 2024 PROGRES/REGRES

Niezmiernie miło nam poinformować, że partnerem głównym tegorocznej edycji Festiwalu Prapremier PROGRES/REGRES jest Województwo Kujawsko-Pomorskie!

Projekt dofinansowany został w ramach programu „Kujawy + Pomorze – promocja potencjału gospodarczego regionu – edycja III”.

Wydarzenie współfinansowane zostało ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2021-2027.

RUSZYŁA SPRZEDAŻ BILETÓW!

Sprzedaż biletów na Festiwal Prapremier PROGRES/REGRES  ruszyła! 🎭🎫
Pełen program Festiwalu znajdziecie na  stronie internetowej Teatru oraz na stronie festiwalowej w zakładce SPEKTAKLE 2024 ➡️ https://festiwalprapremier.pl/pl/show/spektakle-2024/
Rezerwacja: ☎️ Nr tel.: +48 52 339 78 18; +48 885 60 70 90
ENG
Tickets for The Prapremiery Festival PROGRESS/REGRESS are on sale now! 🎭🎫
You can find the full programme of the festival on our website and on the festival’s site in the SPEKTAKLE 2024 tab ➡️ https://festiwalprapremier.pl/pl/show/spektakle-2024/
☎️ Telephone: +48 52 339 78 18; +48 885 60 70 90

18.11 | 19:00 | SAY HI TO ABDO | Mikita Ilyinchyk

18.11 | poniedziałek | g. 19.00 | Galeria Miejska bwa (ul. Gdańska 20) | KUP BILET 

 

Mikita Ilyinchyk

SAY HI TO ABDO | szkic sceniczny

reżyseria Piotr Pacześniak

autor Mikita Ilyinchyk
przekład z języka polskiego na język angielski Ihar Ivanou

obsada Marian Jaskulski, Katarzyna Pawłowska, Emilia Piech, Michalina Rodak, Małgorzata Trofimiuk, Martyna Borkowska

inspicjentka Hanna Gruszczyńska

Inspiracją do napisania tekstu stało się podróżowanie wzdłuż granicy polsko-białoruskiej, gdzie autor znalazł dokumenty i rzeczy osobiste migrantów, którzy od 2021 roku próbują przekroczyć europejską granicę. Dokumenty te stały się impulsem do stworzenia interdyscyplinarnego tekstu o przyszłości Europy. Tekst zawiera zatem dokumentalne śledztwo związane z kryzysem humanitarnym / wojną hybrydową na granicy europejskiej oraz utopijną refleksję na temat europejskiej odpowiedzialności za śmierć migrantów.

Czas, w którym rozgrywa się tekst, to rok 2050, a zamiast UE istnieje Unia Euroislamska obejmująca 36 krajów kalifatu euroislamskiego. Rządząca partia fem-jihad organizuje Państwowy Instytut Ludobójstwa Narodów Arabskich, w ramach którego odbywają się procesy uczestników kryzysu humanitarnego: białoruskiej szefowej firmy turystycznej, która pracowała dla Łukaszenki i „sprowadzała” migrantów na granicę oraz europejskiego strażnika granicznego, który „chronił” swoją ojczyznę przed nielegalnymi uchodźcami. Proces opiera się na dowodach z dokumentów.

Tekst wykorzystuje cyfrowy model do odtworzenia bohatera-ofiary, 28-letniego migranta z północnego Kurdystanu, który zginął na granicy. W ten sposób, dzięki digitalizacji znalezionych dokumentów, telefonu, biletu, paszportu Kurda – mamy pełny obraz jego ruchów i ostatnich dni jego życia.

Tekst ma na celu postawienie przed europejską opinią publiczną palących pytań na temat migracji, akceptacji migracji, zaniedbań i kryzysu prawnego w Europie.

[ENG]

The text was inspired by traveling along the Polish-Belarusian border, where the author found documents and personal belongings of migrants who are trying to cross the European border since 2021. These documents became the impetus for an interdisciplinary text about the future of Europe. Thus, the text includes a documentary investigation related to the humanitarian crisis / hybrid war on the European border and a utopian reflection on European responsibility for the deaths of migrants.

The time in which the text is set is 2050, and instead of the EU there is a Euro-Islamic Union comprising the 36 countries of the Euro-Islamic Caliphate. The ruling fem-jihad party is organizing a State Institute for the Genocide of Arab Nations, which includes the trials of the participants in the humanitarian crisis: the Belarusian head of a travel company who worked for Lukashenko and “brought” migrants to the border, and a European border guard who “protected” his homeland from illegal refugees. The trial is based on documentary evidence.

The text uses a digital model to recreate the hero-victim, a 28-year-old migrant from northern Kurdistan who died at the border. In this way, by digitizing the documents found – a phone, a ticket, a Kurd’s passport – we have a complete picture of his movements and the last days of his life.