Festiwal Prapremier

08.11 | piątek | g. 19:00 | Bydgoskie Centrum Targowo-Wystawiennicze  | KUP BILET

Ultraworld Productions | Niemcy

 koncept, tekst, reżyseria  Susanne Kennedy

koncept, scenografia Markus Selg

dźwięk i montaż Richard Alexander

ścieżka dźwiękowa Richard Alexander, Diamanda La Berge Dramm

muzyka na żywo Diamanda La Berge Dramm

video Rodrik Biersteker, Markus Selg

kostiumy Andra Dumitrascu

dramaturgia Helena Eckert

światło Rainer Casper

partner artystyczny  Friederika Kötter

inspicjentka Lili Süper

asystenci kostiumografa Anna Jannicke, Anastasia Pilepchuk

producent  Ultraworld Productions

koprodukcja Wiener Festwochen (Vienna), Festival d’Automne à Paris & Odéon – Théâtre de l’Europe (Paris), Festival d’Avignon (Avignon), Holland Festival (Amsterdam), Kunstenfestivaldesarts (Brussels), National Theatre Drama / Prague Crossroads Festival (Prague), Romaeuropa Festival (Rome), Teatro Nacional de São João (Porto) and Volksbühne am Rosa-Luxemburg-Platz (Berlin).

występują Diamanda La Berge Dramm, Ixchel Mendoza Hernández, Kate Strong, Tarren Johnson, Dominic Santia

głosy Ethan Braun, Rita Kahn Chen, Diamanda La Berge Dramm, Ixchel Mendoza Hernández, Tarren Johnson, Susanne Kennedy, Ruth Rosenfeld, Dominic Santia, Rubina Schuth, Cathal Sheerin, Marie Schleef, Kate Strong

ANGELA (A STRANGE LOOP)

Spektakl niemieckiego duetu artystycznego – reżyserki Susanne Kennedy i artysty multimedialnego i multidyscyplinarnego Markusa Selga, pokazywany był na najważniejszych festiwalach teatralnych na świecie, jak m.in. Avignon Festival, Wiener Festwochen, Festival d’Automne à Paris, Romaeuropa, czy Holland Festival.

ANGELA je obiad ze swoim chłopakiem

ANGELA ogląda Netflixa

ANGELA cierpi

ANGELA nie jest już sama w swoim ciele

ANGELA rozmawia z Susie

Mama ANGELI karmi ją piersią jako małą dziewczynkę

ANGELA znika

„Co sprawia, że ANGELA jest ANGELĄ?”.  Reżyserka Susanne Kennedy i artysta multimedialny Markus Selg chcą się tego dowiedzieć. Używając jako tło zbiorowe doświadczenie indywidualnej wrażliwości z ostatnich kilku lat, przybliżają życie ANGELI, szukając możliwych odpowiedzi, podążając za nią od narodzin do śmierci i poza nią. „ANGELA (a strange loop)” to studium przypadku, ukazujące co w dzisiejszych czasach oznacza być człowiekiem: jakie ślady pozostawiają w nas historia, więzi międzyludzkie i społeczeństwo? Jest to zbliżenie na życie kobiety, medytacja nad chorobą oraz przynależnością. Towarzyszymy ANGELI w codziennych sytuacjach: pobudce i spaniu, narodzinach i rodzeniu, starzeniu się i śmierci. Aż wreszcie, widzimy moment, w którym zapada w chorobę.

Czy tajemnicze symptomy ANGELI przemieniają ją, czy zwyczajnie zmieniają jej dotychczasowy sposób patrzenia na życie? ANGELA stworzona jest z miliona doświadczeń, z których część została jej opowiedziana przez innych. Ostatecznie, może być niczym więcej niż dziwną pętlą, niekończącą się sekwencją. Co staje się widoczne, kiedy robimy coraz większe i większe zbliżenie na życie ANGELI? Wszystkie uwarunkowania społeczne i wirtualne światy łączą się w jej percepcji. Wszystko o czym śni, słyszy i myśli, wszystko co niedokończone, niedopowiedziane i nieprzetworzone manifestuje się w przestrzeni i staje się odzwierciedleniem jej wewnętrznego niepokoju – niczym nieustanny stan zapalny. Tak samo świat zdaje się być pogrążony w niekończącym się stanie niepokoju, z otwartymi, płonącymi ranami i bezustannym wzburzeniem, rozpalającym się na nowo poprzez jego własne pętle przyczynowo – skutkowe. To hiperzapalenie staje się stanem obejmującym wszystko. Głowa oraz ciało ANGELI są scenerią, krajobrazem, sceną. Gdy jej sny nabierają kształtu, jest zmuszona stawić im czoła.

W swojej praktyce artystycznej Susanne Kennedy i Markus Selg badają potencjał istniejący pomiędzy ciałami, technologią, sztuką i rytuałami. Podążając za estetyką posthumanistyczną i wykorzystując techniki multimedialne, „ANGELA (a strange loop)” zabiera nas w głąb zagadnień dotyczących kwestii istnienia, tożsamości, świadomości oraz natury rzeczywistości. Jest to poetycka, społeczna analiza przez pryzmat osób chorych, a nie zdrowych. Jak społeczeństwo może poradzić sobie z indywidualnym doświadczeniem choroby? Jak wspólnie doświadczamy życie i śmierć? Jak troszczymy się o siebie, kiedy życie dobiega końca?

Uwaga! W spektaklu wykorzystywane są światła stroboskopowe.

ENG

ANGELA eats dinner with her boyfriend

ANGELA watches Netflix

ANGELA is in pain

ANGELA is no longer alone in her body

ANGELA talks to Susie

ANGLELA’s mother breastfeeds her as a baby

ANGELA disappears

“What makes ANGELA, ANGELA?” Director Susanne Kennedy and multimedia artist Markus Selg want to know. Using the collective experience of individual vulnerability from the last several years as a backdrop, they zoom in on ANGELA’s life in search of possible answers, following her from birth to death and beyond. “ANGELA (a strange loop)” is a case study in what it means to be human today: What marks do history, personal bonds and society leave on us?

It is a close-up of a woman’s life, a meditation on illness and belonging. The journey accompanies ANGELA through everyday situations: waking and sleeping, being born and giving birth, aging and death. And finally, we see her fall ill. Are ANGELA’s mysterious symptoms transforming her or are they simply changing the way she looks at her life so far? ANGELA is made up of millions of experiences, some of which were told to her by others. Ultimately, she might be nothing but a strange loop, an endless sequence. What becomes visible as we zoom further and further in on ANGELA’s life? All social states and digital worlds are connected by her perception. Everything she dreams, hears and thinks, everything unfinished, unspoken, and unprocessed manifests itself in space and becomes a reflection of her inner turmoil, like a state of constant inflammation. Just as the world appears to be in endless turmoil, with open burning wounds and nonstop agitation, reigniting itself on its own feedback loops. Hyperinflammation becomes an all-encompassing condition. ANGELA’s head and body are the setting, the landscape, the stage. As her dreams take shape, she is forced to face them.

In their artistic practice, Susanne Kennedy and Markus Selg explore the potential that exists between bodies, technology, art and rituals. Pursuing a post-humanist aesthetic and taking a multimedia approach, “ANGELA (a strange loop)” takes us on a deep dive into the fundamental questions of existence, identity, consciousness and the nature of reality. It is a poetic, social analysis through the lens of the diseased rather than the healthy. How can a community deal with the individual’s experience of illness. How do we live and how do we die together? How do we care for each other, when life comes to an end?

„ANGELA (a strange loop)” is the first stage production of Kennedys and Selgs recently founded independent performing arts structure ULTRAWORLD PRODUCTIONS.

Caution! Strobo Effects are used in this performance.

10.11 | niedziela | g. 19:00 | Teatr Polski w Bydgoszczy | KUB BILET 

Teatrul Regina Maria | Rumunia

tekst  Florian Zeller

reżyseria Bobi Pricop

scenografia Oana Micu

muzyka Eduard Gabia

tłumaczenie Silvia Năstasie

występują Richard Balint, Corina Cernea, Alina Leonte, Robert Balint, Șerban Borda, Sorin Ionescu

SYN

Czy sama miłość wystarczy, by ocalić kogoś poza sobą?

Nicolas jest nastolatkiem przechodzącym przez burzliwy okres w swoim życiu. Sytuacja rodzinna, której daleko jest do ideału, komplikuje sprawy – jego rodzice są rozwiedzeni, a ojciec założył nową rodzinę. Odpowiedzialność za pomoc Nicolasowi w tym krytycznym okresie spada kolejno na jego rodziców. Kiedy jego matka staje się przytłoczona sytuacją, zadanie przejmuje ojciec, zdeterminowany, by przeprowadzić syna przez burzę. Jednak podróż okazuje się o wiele trudniejsza niż przewidywał – musi zmierzyć się z bezradnością, miłością, buntem, poczuciem winy oraz własnymi traumami. W miarę jak emocjonalny chaos otaczający Nicolasa nasila się, ojciec podejmuje decyzje, które prowadzą do nieprzewidzianych konsekwencji dla wszystkich zaangażowanych.

„Syn” to przejmujący dramat rodzinny, który bada delikatny temat depresji wśród nastolatków i bólu, jakiego doświadczają wszyscy dotknięci tak trudną rzeczywistością.

Wydarzenie zorganizowane w ramach Sezonu Kulturalnego Rumunia–Polska 2024-2025.

Sezon Kulturalny Rumunia-Polska 2024–2025 organizują rumuńskie Ministerstwo Kultury i Rumuński Instytut Kultury wraz z polskim Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Adama Mickiewicza, przy wsparciu Instytutu Polskiego w Bukareszcie.

Ograniczenia wiekowe: 14+

ENG

THE SON

Is love alone enough to save anyone other than yourself?

Nicolas is a teenager navigating a turbulent phase in his life. Complicating matters, his family situation is far from ideal—his parents are divorced, and his father has started a new family. The responsibility of helping Nicolas through this critical period falls alternately on his parents. When his mother becomes overwhelmed by the situation, his father steps in, determined to guide his son through the storm. However, the journey proves far more challenging than expected, as he grapples with feelings of helplessness, love, rebellion, guilt, and his own traumas. As the emotional chaos enveloping Nicolas intensifies, the father makes decisions that lead to unforeseen consequences for everyone involved.

„The Son” is a poignant family drama that explores the sensitive topic of teenage depression and the pain experienced by all those affected by such a difficult reality.

Age restrictions: 14+

12.11 | wtorek | g. 19.00 | Bydgoskie Centrum Targowo-Wystawiennicze | KUP BILET 

tekst i reżyseria  Marina Otero

muzyka na żywo Myriam Henne-Adda

asystentka reżyserki Lucrecia Pierpaoli

światło i scenografia Victor Longás Vicente, David Seldes

dźwięk Antonio Navarro

kostiumy Andy Piffer

krawiec Guadalupe Blanco Galé

kierownik techniczny i światło podczas trasy Victor Longás Vicente

dramaturg Martín Flores Cárdenas

zdjęcia Sofia Alazraki

video Florencia de Mugica

producentka ogólna i wykonawcza Mariano de Mendonça

produkcja Marcia Rivas

asystent producenta Kysy Fischer

dystrybucja Otto Productions (Nicolas Roux, Lucila Piffer), Tecuatro (Jonathan Zak, Maxime Seugé), PTC Teatro (Olvido Orovio)

koproducenci Teatros del Canal (Madrid) – HAU Hebbel am Ufer (Berlin) – Cité européenne du théâtre, Domaine d’O, Montpellier/ PCM2024 – Théâtre du Rond-Point (Paris) – Célestins, Théâtre de Lyon – FITEI Festival Internacional de Teatro de expressão Iberica (Porto)

występują Ana Cotoré, Josefina Gorostiza, Natalia Lopéz Godoy, Myriam Henne-Adda, Marina Otero, Tomás Pozzi

KILL ME

Jak mówi Otero: „Kill me (2024) to kontynuacja Love me (2022) i Fuck me (2020). Równocześnie spektakl jest częścią projektu „Remember to live”,
w którym zamierzam prezentować różne wersje sztuk do dnia mojej śmierci. Wkraczając w stereotypowy kryzys wieku średniego, zaczęłam nagrywać wszystko, co robiłam: z otwartym sercem przez 24 godziny na dobę, nagrywałam wszystko. Aż pewnego dnia upadłam, otrzymałam diagnozę psychiatryczną i zdecydowałam, by zrobić z tego mój kolejny projekt.
Przywołałam czterech tancerzy z zaburzeniami psychicznymi i postać Niżyńskiego, aby stworzyć spektakl o szaleństwie miłości.

Ale powiemy, że tematem spektaklu jest zdrowie psychiczne, żeby wpisać się w inkluzywną agendę rynku sztuki. Bo to jest moje przekleństwo, konieczność tworzenia spektakli, które będą się sprzedawać, dzięki czemu mogę przeżyć w świecie (lub w teatrze).”

Ograniczenia wiekowe: 18+, zawiera sceny nagości. W spektaklu wykorzystywane są światła stroboskopowe. Uwaga! Spektakl porusza kwestie samobójstwa. 

ENG

Kill me (2024) is the continuation of Love me (2022) and Fuck me (2020), in turn it is part of the “Remember to live” project, in which I intend to present different versions of plays until the day I die.

Going into the cliché of the midlife crisis, I began to film everything I did: with my heart open 24 hours a day, I recorded everything. Until one day I collapsed, got a psychiatric diagnosis and decided to make it my next work. I summoned four dancers with mental disorders and Nijinsky to create a spectacle about the madness for love. But we are going to say that the topic is mental health to enter within the inclusive agenda of the art market. Because that is my curse, having to create shows that sell and thus stay alive in the world (of theater).

This show is recommended for ages 18 and up and includes full nudity
and strobe lighting.
Sensitive content warning: mention of suicide

13.11 | środa | g. 19.00 | Teatr Polski w Bydgoszczy | KUP BILET 

WIELE KOŃCÓW ŚWIATA | Julia Holewińska, Radosław Duda, Tomasz Szerszeń | WYKŁAD PERFORMATYWNY

Katastrofa nie zapowiada się, katastrofa się wydarza – dziś, u progu klimatycznej apokalipsy, słowa te brzmią nadzwyczaj wyraźnie. Co łączy katastrofy wojenne z tymi naturalnymi i ekologicznymi? Co możemy wyczytać z efemerycznych archiwów destrukcji? Jak prywatne historie łączą z oficjalną pamięcią?
Na co patrzy nekroturysta? Wiele końców świata to wykład performatywny, łączący tekst, video i muzykę oraz spajający namysł nad archiwami destrukcji
z zapisem podróży do miejsc katastrof: do Fukuszimy, Hiroszimy, Auschwitz, Pompejów.

14.11 | czwartek | g. 19.00 | Bydgoskie Centrum Targowo-Wystawiennicze | KUP BILET 

Wrocławski Teatr Współczesny | Polska

tłumaczenie Agata Kozak

reżyseria Katarzyna Kalwat

adaptacja Sandra Szwarc

tekst sceniczny Krzysztof Szekalski

fotografie, scenografia Zbigniew Libera

muzyka Teoniki Rożynek

transkrypcja języka, video Natalia Mentkowska

koordynacja scen intymnych Krystyna Lama Szydłowska

realizacja video Agnieszka Piesiewicz

realizacja dźwięku Maciej Rzońca

realizacja światła Jacek Mieczkowski

inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła

występują Ewelina Paszke-Lowitzsch, Dominik Smaruj

MŁODY MĘŻCZYZNA

Młody mężczyzna jest kolejnym teatralnym projektem Katarzyny Kalwat, w którym buduje napięcie między życiem osobistym a potrzebą tworzenia, zaciera granice między sztuką i intymnością. Reżyserka ponownie współpracowała ze znanym artystą wizualnym, Zbigniewem Liberą, który nie tylko zaprojektował przestrzeń sceniczną,
ale przede wszystkim jest autorem fotograficznej dokumentacji romansu bohaterów spektaklu – pisarki ze studentem.

Młody mężczyzna to rozpisany na dwoje aktorów spektakl o intymnej relacji pisarki z młodszym od niej o trzydzieści lat mężczyzną. Przedstawienie w reż. Katarzyny Kalwat powstało na podstawie książki noblistki Annie Ernaux pt. „Le jeune homme”. Książka została wydana w 2022 roku, choć powstała w 2000. To doświadczenie i ten tekst były dla Ernaux tak trudne, że musiała ukonstytuować się jako kobieta i autorka, żeby pozwolić sobie na ich ujawnienie. Istotą opowieści jest wyzwolony głos kobiety.
Związek z młodszym partnerem staje się kluczem do przeżycia przeszłości na nowo, do odzyskania własnego ciała, historii i pamięci.

Adaptacji tekstu dokonała Sandra Szwarc, a na jej podstawie powstał tekst sceniczny, napisany przez Krzysztofa Szekalskiego na bazie aktorskich improwizacji. Tytułowy bohater, którego Annie Ernaux nazywa A., stał się kimś, kto zmienia bieg jej życia. Za jego sprawną pisarka w swoisty sposób odpamiętuje swoje historie, często bardzo trudne i nadaje im nowy wymiar. Dzięki temu zaczyna istnieć jako kobieta przemawiająca z pozycji siły i władzy.

Prawa autorskie do książki Le jeune homme Annie Ernaux: © Gallimard.

Sugerowany wiek widowni: 16+

15.11 | piątek | g. 19.00 | Teatr Polski w Bydgoszczy | KUP BILET

Metropolis Youth Theatre | Rumunia

reżyseria Andrei Măjeri

dramaturgia Mihaela Michailov

autor dramaturgia Mihaela Michailova, na podstawie powieści Édouarda Louisa o tym samym tytule, prztłumaczonej przez Alexandru Matei, Litera Publishing House, rok 2020

scenografia Adrian Balcău

choreografia Andrea Gavriliu

dźwięk Adrian Piciorea

przygotowanie wokalne Alexandra Stefan

asystent reżysera Alex Mirea

występują Adelin Tudorache, Alex Iezdimir, Eduard Chimac, Hunor Varga, Iustin Danalache, Vlad Ionuț Popescu

KTO ZABIŁ MOJEGO OJCA?

Ojciec zniszczony przez pracę i złe środowisko, w którym dorastał. Syn, który pragnie ojcowskiej miłości, miłości, której ojciec nie jest w stanie mu okazać – nie w takim stopniu, w jakim potrzebuje tego syn. „Kto zabił Mojego Ojca?” opowiada historię burzliwej relacji ojca i syna, naznaczonej takimi tematami, jak przynależność do społeczności, współczucie i toksyczna męskość. Tekst jest sceniczną adaptacją powieści francuskiego autora Édouarda Louisa pod tym samym tytułem, posiadającej silny element autobiograficzny.

„Autobiograficzna powieść Édouarda Louisa „Kto Zabił Mojego Ojca?” jest listem, który nie znajduje odpowiedzi, płaczem rozpaczy syna do ojca. Autor z zawrotną prędkością pędzi przez własną przeszłość, nawigując wrażliwe obszary intymności i traumy. Bestsellerowa powieść, która została przetłumaczona oraz zaadaptowana wiele razy, zagłębia osobistą historię z perspektywy polityczno-filozoficznej. Intymne opowieści są naładowane krytyczną refleksją. Akcja spektaklu osadzona zostaje w sali gimnastycznej, miejscu obsesji na punkcie ciała. Ta metaprzestrzeń odzwierciedla dynamikę opowieści syna, kontrastującą z bezruchem ojca. (…) Spektakl jest wzruszającą odą do ojca pozostawionego bez ratunku. Wstyd, przemoc i niepewność są katalizatorami napięcia pomiędzy ojcem, skazanym na powtarzanie żyć mężczyzn w jego rodzinie, a synem, który został pisarzem. Zdaje się, że wszystko ich różni. Choć autorowi brakuje teraźniejszości, jego wielkim przywilejem jest poznanie życia bez przywilejów. Obsesyjnie powraca do dawnej egzystencji na terenach skazanych na porażkę. Kielich jego cierpienia popijany jest małymi łykami.”

– Andrei Măjeri, reżyser spektaklu.

Wydarzenie zorganizowane w ramach Sezonu Kulturalnego Rumunia–Polska 2024-2025. Sezon Kulturalny Rumunia-Polska 2024–2025 organizują rumuńskie Ministerstwo Kultury i Rumuński Instytut Kultury wraz z polskim Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Adama Mickiewicza, przy wsparciu Instytutu Polskiego w Bukareszcie.

ENG

WHO KILLED MY FATHER?

„Who Killed My Father?”, Édouard Louis’s autobiographical novel, is a letter that never finds an answer, a violent cry of a son towards his father. The author weaves through his own past at breakneck speeds, navigating sensitive areas of intimacy and trauma. The novel, which became a bestseller and has been translated and adapted multiple times, explores personal history from a politico-philosophical perspective. Intimate stories carry the weight of critical reflections. I placed the action in a gymnasium (designed by Adrian Balcău), the place for body obsession. This meta-space reflects the dynamism of the son’s stories, contrasting with the father’s immobility. (…) The play is a poignant ode to a father left without recourse. Shame, violence, and precariousness are catalysts for the tension between a father condemned to repeat the lives of the men in his family and a son who became a writer. It seems that everything separates them. The author lacks the present, but his great privilege is having known life without privileges. He returns obsessively to this early existence in territories destind for failure. The cup of his suffering is sipped in small gulps.

A father brutalized by work and the poor environment in which he was raised. A son who longs for his father’s affection, which the father is unable to offer in the way the son needs. 'Who Killed My Father?’ tells the story of a tumultuous father-son relationship, marked by themes such as belonging to a community, compassion, and toxic masculinity. The text is a dramatization of the novel of the same name by French author Édouard Louis, a novel described as having a strongly autobiographical component.

17.11 | niedziela | g. 19.00 | Teatr Polski w Bydgoszczy | KUP BILET

Teatr Polski w Bydgoszczy | Polska

tekst „ahat ilī. Siostra bogów” Olga Tokarczuk

reżyseria Anna Augustynowicz

scenografia Marek Braun

asystentka scenografa Matylda Graciano

muzyka Jan Marek Kamiński

videoart, światło Wojciech Kapela

kostiumy Tomasz Armada

asystent kostiumografa Filip Holak

choreografia Magdalena Marcinkowska „Madlen Revlon”

realizatorzy Daniel Dera, Daria Główczyńska, Marcin Muszyński

inspicjent, asystent reżyserki Adam Pakieła

producentka Magdalena Niedźwiecka

występują Zhenia Doliak, Adam Graczyk, Mirosław Guzowski, Dagmara Mrowiec-Matuszak, Paweł Paczesny, Michał Surówka, Małgorzata Witkowska

AHAT ILĪ. SIOSTRA BOGÓW

Ile trzeba ludzkich poświęceń, żeby odkupić śmierć boga? Twórcy i twórczynie spektaklu próbują znaleźć odpowiedź na to i inne pytania, by każdy mógł odnaleźć w nich ich własny sens. Mit o sumeryjskiej bogini wojny i miłości, Inannie, która zstąpiła do podziemnej krainy umarłych, by po kilku dniach powrócić do świata żywych, zostawił ślad
w tekstach starożytnego Babilonu, Grecji, a także w kulturze chrześcijańskiej. Na scenie główną bohaterką nie będzie jednak bogini, a jej służąca oraz przyjaciółka, zwykła śmiertelniczka – Nina Szubur, która staje się przewodniczką po świecie bogów, niosąc w sobie poświęcenie za boginię płodności i wojny. Tekst zabiera nas w podróż
przez tysiąclecia aż do postcywilizacji, odkrywając to, co w ludzkości jest niezmienne od początku jej istnienia. Twórcy i twórczynie próbując zrozumieć dlaczego Inanna zeszła
do podziemi, sięgają w głąb ludzkiej otchłani, tym samym pomagając przezwyciężyć lęk przed śmiercią – jest to tekst uzdrawiający. Zachęca nas, by nie bać się konfliktowości, która jest w nas wszystkich.

Spektakl jest adaptacją książki Olgi Tokarczuk „ahat ilī. Siostra bogów” zawierającej erudycyjny komentarz Zbigniewa Mikołejki – wybitnego religioznawcy.