21.10 | 19:00 | Stella Walsh. Najszybsza osoba świata | reż. Jan Jeliński

21.10 | g. 19.00 | mała scena TPB

Teatr Polski w Bydgoszczy

reżyseria Jan Jeliński

tekst i dramaturgia Anna Mazurek

światła, kostiumy, scenografia  Dorota Nawrot

wideo Adam Zduńczyk

choreografia Wojciech Grudziński

producentki Magdalena Niedźwiecka, Lena Tworkowska

realizatorzy Bartłomiej Chmara, Karolina Lewandowska, Robert Łosicki, Marcin Muszyński

inspicjentka Hanna Gruszczyńska

 

występują Zhenia Doliak, Katarzyna Pawłowska| Emilia Piech, Jerzy Pożarowski, Michał Surówka, Małgorzata Witkowska

Stella Walsh przychodzi na świat w 1911 roku w Wierzchowni. Rok później razem z matką emigruje do Stanów Zjednoczonych. Już jako nastolatka odnosi sukcesy w zawodach sprinterskich. W 1932 roku zdobywa złoto na olimpiadzie w Los Angeles na dystansie 100 metrów, a w 1936 roku srebro na olimpiadzie w Berlinie. Po zakończeniu kariery zajmuje się trenowaniem młodzieży.

4 grudnia 1980 roku w trakcie napadu Stella Walsh (właś. Stanisława Walasiewicz) zostaje śmiertelnie postrzelona przez jednego z napastników. Przeprowadzona sekcja zwłok wykazuje, że Stella była osobą interpłciową. Wyniki sekcji wywołują transfobiczne śledztwo, którego stawkę stanowią zdobyte medale i ustanowione rekordy. Stelli zarzuca się świadome oszustwo i zajmowanie miejsca „prawdziwym kobietom”. Media obiega nagłówek „STELLA WAS FELLA” („Stella była chłopakiem”).

Twórcy spektaklu tworzą biograficzną fikcję o postaci Stellli Walsh, wychodząc od tego, czego o niej nie wiemy, co pozostaje tematem domysłów i spekulacji.

Z czym mierzyła się Stella? Jakie znaczenie dla jej decyzji o utrzymaniu w tajemnicy swojej interpłciowości miało dorastanie w konserwatywnym, katolickim domu? Czy eksplorowała swoją nienormatywną tożsamość płciową i seksualną?

Głównym tematem opowieści twórcy czynią doświadczenie dyskryminacji osoby interpłciowej. Dyskryminacji, która zaczynać się może już w domu rodzinnym i w gronie najbliższych osób.

Spektakl jest zaproszeniem do snucia empatycznej fantazji sojuszników osób interpłciowych. Historia Stelli opowiadana z takiej perspektywy staje się gestem sprzeciwu wobec medialnego śledztwa, którego padła ofiarą.

Scenariusz spektaklu powstawał na podstawie biografii „Forgotten legacy of Stella Walsh: The Greatest female athlete” autorstwa Sheldon Anders oraz improwizacji zespołu aktorskiego. Materiały edukacyjne i merytoryczne wykorzystywane w procesie pracy to między innymi materiały edukacyjne Kampanii przeciwko homofobii oraz fundacji Interakcja, raporty Oko.press, Światowej Organizacji Zdrowia oraz Rzecznika Praw Obywatelskich.

Spektakl dla osób powyżej 16. r.ż. – prezentowane treści dotyczą sfery seksualności człowieka

18.10 | 19:00 | WERTER. Inspirowany „Cierpieniami młodego Wertera” | reż. Grzegorz Jaremko

18.10 | g. 19.00 | mała scena TPB

Teatr Polski w Bydgoszczy | rezydencja artystyczna

reżyseria Grzegorz Jaremko

scenariusz i dramaturgia Mateusz Górniak

scenografia Anna Maria Karczmarska

muzyka Justyna Banaszczyk

inspicjent Adam Pakieła

 

występują Adam Graczyk, Emilia Piech, Michał Surówka

 

Książki zbójeckie mogą być narzędziami do operacji na sobie samym, potrafią zmienić bieg życia, strącić w beznadzieję albo naładować energią do fascynujących i niebezpiecznych podróży. Jedną z nich są Cierpienia młodego Wertera, które dostarczają paliwa do ponownego uruchomienia mitu Zakochanej Osoby.

Epistolarna powieść Goethego o destrukcyjnej miłości to kopalnia postaw przedkładających uczucie ponad wszelką racjonalność i była aktualizowana w licznych ujęciach pokoleniowych. Kolejne generacje odwoływały się do postaci Wertera, żeby dopełniać własne narracje o pędzie ku śmierci czy miłości, której nie da się znieść.

Zamiast rekonstrukcji powieściowej akcji, proponujemy tożsamościowy kalejdoskop. Werter zestawiony z romantyczną poezją i namysłem teoretycznym nad miłością, filtrowany przez japońskie kluby samobójcze, twórczość muzyczną sad boys, a także powracającą kulturę emo.  Samotny, wyalienowany Werter staje się przyczynkiem do opowieści o miłości własnej, performowaniu siebie, igraniu ze śmiercią i produkowaniu nowych sposobów bycia i kochania.

14.10 g. 19:00 | 15.10 g. 16:00 | Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu | reż. Wojciech Faruga

14.10 | sobota | g. 19.00 | mała scena TPB | PREMIERA

15.10 | niedziela | g. 16.00 | mała scena TPB

Teatr Polski w Bydgoszczy

reżyseria, scenografia, kostiumy i światła Wojciech Faruga

tekst i dramaturgia Julia Holewińska

muzyka Radosław Duda

przygotowanie wokalne Natalia Kawałek

ruch sceniczny Bartłomiej Gąsior

producentka Magdalena Niedźwiecka

inspicjentka, asystentka reżysera Hanna Gruszczyńska

 

występują Mirosław Guzowski, Damian Kwiatkowski, Karol Franek Nowiński, Michalina Rodak, Małgorzata Trofimiuk, Małgorzata Witkowska, Marcin Zawodziński

 

W nowym, autorskim tekście Julii Holewińskiej „Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu” twórcy i twórczynie przyglądają się zmierzchowi dyktatury rumuńskich przywódców. Dramat pokazuje upadek władców, śledzi etapy, w których z bogów stają się więźniami i w końcu giną.

W grudniu 1989 roku małżeństwo Ceaușescu widziało, co dzieje się na ulicach i jak demonstranci reagują na ich widok, jednak nie dopuścili do siebie myśli, że to właśnie przeciwko nim zwraca się społeczeństwo. Zdaniem obojga ich sytuacja wynikała ze zdrady. Ceauşescu do samego końca odrzucali zarzut o wpędzenie kraju w głód i nędzę, wskazywali za to na osiągnięte przez nich sukcesy. Twórców i twórczynie przedstawienia interesują też losy i zachowania osób, które towarzyszyły małżeństwu w ich ostatnich godzinach.

Nasze wyobrażenia o wojnie, ale także dyskursy filozoficzne z drugiej połowy XX wieku utraciły swój sens. Słynna koncepcja Francisa Fukuyamy głosząca koniec historii brzmi dziś jak chichot Historii.

Dziś cały demokratyczny świat czeka na obalenie Wladimira Putina. 33 lata temu oczy świata zwrócone były w stronę Rumunii i obalenia rządów Nicolae i Eleny Ceaușescu. Ostatnie dni ich dyktatury, a następnie rozstrzelanie przed kamerami na nowo ustawiły optykę rewolucji, ale też medialnego show, jakim niewątpliwie była ta egzekucja.

Spektakl otrzymał patronat Rumuńskiego Instytutu Kultury.

19.10 | 19:00 | Cyber Elf | reż. Magda Szpecht

19.10 | g. 19.00 | mała scena TPB

ÆEFEKT PRODUCTIONS | Nowy Teatr w Warszawie | Festiwal SIRENOS w Wilnie

reżyseria i wykonanie Magda Szpecht

dramaturgia Olga Drygas

wideo Natan Berkowicz & DZIKI

specjalne podziękowania Kristė Savickienė (SIRENOS) i Olga Drygas (Nowy Teatr)

kurator projektu Michał Rogulski ÆFEKT

 

Wszyscy znamy obrazy ze zniszczenia Teatru Dramatycznego w Mariupolu, druzgocącego przykładu rosyjskiej agresji obojętnej na los dzieci, nieuzbrojonych cywilów czy po prostu na ludzkie życie. Teatr wykorzystany jako schron został obrzucony bombami i całkowicie zniszczony pomimo jasnego ostrzeżenia o znajdujących się w środku dzieciach. Wyrysowany kredą napis w języku rosyjskim „дeти” obiegł cały świat, wysyłając jasny komunikat. Władimir Putin i jego poplecznicy wypowiedzieli wojnę totalną cywilizacji, ludzkości i kulturze, wciągając w sam środek konfliktu teatr – dosłownie i w przenośni.

Ale co teatr może zrobić, żeby pomóc Ukrainie?

Po wybuchu wojny 24 lutego 2022 roku reżyserka teatralna Magda Szpecht postanowiła wrócić do swojego pierwszego zawodu – dziennikarstwa. Porzucając dotychczasowe zajęcia, wybrała drogę Cyber Elfa – walczącej z rosyjskimi trollami, fake newsami i dezinformacją cyberaktywistki. Jej codziennym polem bitwy i narzędziami do udostępniania sprawdzonych informacji stały się platformy społecznościowe (Facebook, Instagram, Telegram, YouTube i inne), ale też portale informacyjne, kanały telewizyjne i wiadomości z pierwszej ręki. Wszystko to, aby chronić pierwszą – i może kluczową dla stron wyłączonych z konfliktu – linię frontu: odbywającą się w cyberprzestrzeni walkę o prawdę.

Wykład „Cyber Elf” jest nie tylko podsumowaniem dotychczasowej działalności Magdy Szpecht jako cyberaktywistki. To działanie tu i teraz, z jednej strony pozwalające nam na wgląd w codzienną walkę i zadania, przed jakimi staje artystka w obliczu kolejnych rozdziałów wojny. Z drugiej, jest to okazja dla każdego z nas, aby poznać proste narzędzia, dzięki którym możemy włączyć się w konflikt i pomóc Ukrainie w jej walce o wolność.                                             

17.10 | 19:00 | Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję | reż. Mateusz Pakuła

17.10 | g. 19.00 | Hala WSG

Teatr Łaźnia Nowa | Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach

adaptacja i reżyseria Mateusz Pakuła

scenografia i kostiumy Justyna Elminowska

muzyka Zuzanna Skolias-Pakuła, Antonis Skolias, Marcin Pakuła

partie wokalne Zuzanna Skolias-Pakuła

reżyseria światła Paulina Góral

asystent reżyserki światła Maciej Kaszyński

wideo Olga Balowska

inspicjentka Katarzyna Białooka

 

występują Andrzej Plata, Wojciech Niemczyk, Jan Jurkowski, Szymon Mysłakowski, Marcin Pakuła

 

Jeśli choć raz wyliście z bezsilności, lekarz zwracał się do Was w trzeciej osobie, a ksiądz powtarzał Wam, że cierpienie uszlachetnia, nie możecie przegapić tego spektaklu!

„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” to adaptacja głośnej książki Mateusza Pakuły, dramatopisarza, dramaturga i reżysera teatralnego, znanego łaźniowym widzom z takich spektakli jak „Lem vs. P. K. Dick”, „Pluton p-Brane” i „Wieloryb the Globe”. To osobista opowieść o procesie umierania jego ojca, który chorował na raka trzustki, ale też historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. „Współumieranie”, o którym napisał Mateusz Pakuła, nie jest jednostkowym doświadczeniem. Z bezradnością, wściekłością i gniewem mierzą się tysiące ludzi w całej Polsce, którzy nie mogą decydować o własnym losie, a ich bliskim ogranicza się prawa. To krzyk o eutanazję w chwilach przekraczania granic cierpienia. Ale myli się ten, kto myśli, że zobaczy na scenie smutną opowieść, bo w spektaklu nie zabraknie groteski i komizmu, tak bliskich wszystkim spektaklom Pakuły.

Na scenie zobaczymy Jana Jurkowskiego, znanego ze spektaklu „Lem vs. P. K. Dick”, a szerzej z Grupy Filmowej Darwin, Andrzeja Platę, Wojciecha Niemczyka, Szymona Mysłakowskiego oraz Marcina Pakułę, brata autora książki i reżysera, do którego będzie należało ostatnie słowo.

 

Spektakl zdobył Grand Prix 29. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

13.10 | 19:00 | Zniknięcia | reż. Cristian Ban | INAUGURACJA FESTIWALU

13.10 | piątek | g. 19.00 | Teatr Kameralny w Bydgoszczy

Teatrul Andrei Mureșanu Sfântu Gheorghe | Rumunia

tekst Elise Wilk

reżyseria Cristian Ban

scenografia Irina Chirilă

animacje Ordog Gyarfas Agota

obsada Elena Popa, Anca Pitaru, Mădălina Mușat, Sebastian Marina, Costi Apostol,  Iulian Trăistaru

Spektakl „Zniknięcia” oparty jest na tekście Elise Wilk, za który autorka zdobyła w ubiegłym roku AURORĘ. Nagrodę Dramaturgiczną Miasta Bydgoszczy.

„Zniknięcia” Elise Wilk to saga obejmująca kilkadziesiąt lat, opowiadająca o losach trzech pokoleń rodziny Sasów siedmiogrodzkich (mniejszości niemieckiej w Rumunii). Kolejne epizody osadzone są w istotnych momentach historii: pod koniec II wojny światowej, w okresie obalenia reżimu Ceaușescu oraz przyjęcia Rumunii do Unii Europejskiej.

Naprzemiennie wykorzystując fragmenty narracyjne i sceniczne, „Zniknięcia” opowiadają o traumie społeczeństwa, użyczając głosu zmarłym i jeszcze nienarodzonym.

W swoim charakterystycznym stylu, zachowującym balans między humorem a powagą, reżyser przybliża publiczności historię saksońskiej rodziny mieszkającej w Rumunii, która przez różne okoliczności towarzyszące ich egzystencjalnej podróży została zmuszona do życia w rozłące.

„Spektakl będzie intymnym spotkaniem widzów z historią saksońskiej rodziny żyjącej w Rumunii, zaczynającą się w 1944 roku i trwającą aż do chwili obecnej. Jest to wyjątkowy tekst i cieszę się, że po wielu latach po wielu latach starań, współpraca z Elise odbywa się właśnie w Sf. Gheorghe w towarzystwie, z którym odważyłbym się wystawić każdy spektakl”, mówi reżyser Cristian Ban.

Projekt współfinansowany przez Rumuński Instytut Kultury w ramach programu CANTEMIR, zapewniającego wsparcie finansowe projektów kulturalnych przeznaczonych dla środowiska międzynarodowego. Rumuński Instytut Kultury nie bierze odpowiedzialności za treść materiału.

20.10 | 19:00 | Antygona w Amazonii | reż. Milo Rau

20.10 | piątek | g. 19.00 | Teatr Kameralny w Bydgoszczy

NTGent | Belgia

koncepcja i reżyseria MILO RAU
tekst MILO RAU & ZESPÓŁ
dramaturgia GIACOMO BISORDI
współpraca dramaturgiczna MARTHA KISS PERRONE, DOUGLAS ESTEVAM asystenci dramaturgów  KAATJE DE GEEST, CARMEN HORNBOSTEL współpraca koncepcyjna, badawcza i dramaturgiczna EVA-MARIA BERTSCHY
muzyka ELIA REDIGER, PABLO CASELLA
scenografia ANTON LUKAS
kostiumy ANTON LUKAS, GABRIELA CHERUBINI, JO DE VISSCHER
światło DENNIS DIELS
wideo MORITZ VON DUNGERN
montaż JORIS VERTENTEN
realizacja wideo FERNANDO NOGARI
asystent reżysera KATELIJNE LAEVENS
asystent reżysera (staż) CHARA KASARAKI, LOTTE MELLAERTS
kierownictwo produkcji KLAAS LIEVENS, GABRIELA GONÇALVES
asystent kierownika produkcji JACK DO SANTOS
kierownictwo techniczne produkcji OLIVER HOUTTEKIET
inspicjent MARIJN VLAEMINCK
technika MAX GHYMONPREZ, SANDER MICHIELS, RAF WILLEMS
tworzenie napisów LIESBETH STANDAERT
obsługa napisów KATELIJNE LAEVENS
realizacja scenografii i kostiumów WORKSHOPS NTGENT
podziękowania dla CAROLINY BUFOLIN

obsada na scenie FREDERICO ARAUJO, SARA DE BOSSCHERE, ARNE DE TREMERIE muzyka PABLO CASELLA na ekranie KAY SARA, GRACINHA DONATO, CÉLIA MARACAJÀ, CHÓR BOJOWNIKÓW MOVIMENTO DOS TRABALHADORES RURAIS SEM TERRA (MST), i jako Tiresias – AILTON KRENAK

produkcja NTGENT  koprodukcja THE INTERNATIONAL INSTITUTE OF POLITICAL MURDER (IIPM), FESTIVAL D’AVIGNON, ROMAEUROPA FESTIVAL, MANCHESTER INTERNATIONAL FESTIVAL, LA VILETTE PARIJS, TANDEM – SCÈNE NATIONALE (ARRAS DOUAI), KÜNSTLERHAUS MOUSONTURM (FRANKFURT), EQUINOXE SCÈNE NATIONALE (CHÂTEAUROUX), WIENER FESTWOCHEN we współpracy z MOVIMENTO DOS TRABALHADORES RURAIS SEM TERRA (MST) przy wsparciu GOETHE INSTITUT SAÕ PAULO, PRO HELVETIA PROGRAMME COINCIDENCIA – KULTURAUSCH SCHWEIZ – SÜDAMERIKA, SEYNTEX, THE BELGIAN TAX SHELTER

Milo Rau tworzy polityczną Antygonę na miarę XXI wieku, wraz z rdzennymi mieszkańcami, aktywistami i aktorami z Brazylii i Europy.

Na potrzeby „Antygony w Amazonii” Milo Rau i jego zespół udali się do brazylijskiego stanu Pará, gdzie lasy płoną z powodu rozwijającego się rolnictwa monokulturowego soi, a przyroda jest pożerana przez kapitalizm. Na okupowanym kawałku ziemi, we współpracy z MST (Movimento dos Trabalhadores Sem Terra), największym na świecie ruchem robotników bezrolnych, stworzyli alegoryczną sztukę o gwałtownych zniszczeniach i przesiedleniach spowodowanych przez nowoczesne państwo, które stawia własność prywatną ponad tradycyjnym prawem do ziemi.

Po spektaklu „Orestes w Mosulu” (w Polsce prezentowany w ramach projektu „Zorganizujmy swoją przyszłość Biennale Warszawa 2019”) osadzonym w dawnej stolicy Państwa Islamskiego i filmie „Nowa Ewangelia” kręconym w obozach dla uchodźców na południu Włoch, Milo Rau i jego zespół udają się do Amazonii w Brazylii, aby zakończyć swoją „Trylogię Starożytnych Mitów”.

„Antygona w Amazonii” jest jego ostatnim spektaklem, jaki stworzył jako dyrektor artystyczny NTGent.

Po światowej premierze w Gandawie 13. Maja 2023 r. spektakl prezentowany był m.in. w Amsterdamie, Franfurcie, Wiedniu. W lipcu tego roku „Antygona w Amazonii” pokazywana była na jednym z najważniejszych festiwali teatralnych na świecie – Festival d’Avignon. Podczas bydgoskiego Festiwalu Prapremier spektakl zostanie po raz pierwszy zaprezentowany przed polską publicznością.

 

Uwaga! Spektakl od 16 roku życia, zawiera treści wrażliwe, w tym przemoc, morderstwa i samobójstwa.

 

 

 

Znamy finalistów i finalistki AURORY 2023!

Ogłaszamy finalistów AURORY 2023!

W tegorocznej edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy wzięło udział 257 autorów z 17 krajów. W pierwszym etapie Konkursu jury w składzie: Davit Gabunia, Julia Holewińska i Agnieszka Lubomira Piotrowska wybrało pięć tekstów, które zostaną zaprezentowane w formie szkiców scenicznych podczas Festiwalu Prapremier 2023.

Do tegorocznego finału zakwalifikowano następujące sztuki:

  • „Ifigenia” autorstwa Joanny Bednarczyk (Polska)
  • “Trwałość szkła hartowanego” (tytuł oryginalny: «Otpornost kaljenog stakla») autorstwa Danilo Brakočevića (Serbia)
  • „Zakon zaścielonych łóżek” (tytuł oryginalny: «Орден застеленных кроватей») autorstwa Leny Laguszonkowej (Ukraina)
  • „Rigor Mortis” autorstwa Małgorzaty Maciejewskiej (Polska)
  • „Znikanie” (tytuł oryginalny: «Nestajanje») autorstwa Tomislava Zajeca (Chorwacja)

Pełen werdykt oraz listę sztuk, które nasi jurorzy rekomendują do wystawienia teatrom zarówno z Polski jak i z zagranicy, znajdziecie TUTAJ

Wszystkim wyróżnionym serdecznie gratulujemy!

 

[eng]

AURORA 2023 finalists are announced!

This year’s edition of AURORA. The Drama Award of the City of Bydgoszcz was attended by 257 authors from 17 countries. In the first stage of the competition, the jury composed of Davit Gabunia, Julia Holewińska and Agnieszka Lubomira Piotrowska selected five final texts to be presented as stage sketches at the Prapremiery Festival 2023.

The following plays qualified for this year’s finals:

  • „Ifigenia” („Iphigenia”) by autorstwa Joanny Bednarczyk (Poland)
  • “Otpornost kaljenog stakla” („Resistance of Tempered Glass”) by Danilo Brakočević (Serbia)
  • „Орден застеленных кроватей” (“Order of made-up beds”) by Lena Lagushonkova (Ukraine)
  • „Rigor Mortis” by Małgorzata Maciejewska (Poland)
  • „Nestajanje” („The Vanishing”) by Tomislav Zajec (Croatia)

The full verdict and the list of plays that our jury recommends for staging to theaters can be found here

Congratulations to all the honored!

[ru]

Мы объявляем финалистов конкурса АВРОРА 2023!!

В этом году в конкурса “АВРОРА. Драматургическая премия г. Быдгощи” приняло участие 257 авторов из 17 стран. На первом этапе конурса жюри в составе: Давит Габуния, Юлия Холевиньска и Агнешка Любомира Пиотровска выбрало пять текстов, которые будут представлены вниманию зрителей и членов Комитета конкурса в октябре 2023 г., во время фестиваля “Прапремьеры”.

В финале конкурса этого года примут участие следующие пьесы:

  • “Ифигения”, автор Иоанна Беднарчык (Польша)
  • “Прочность закаленного стекла” (оригинальное название “Otpornost kaljenog stakla”), автор Данило Бракочевич (Сербия)
  • “Орден застеленных кроватей”, автор Лена Лягушонкова (Украина)
  • “Rigor Mortis”, автор Малгожата Мацеевска (Польша)
  • “Исчезновение” (оригинальное название «Nestajanje»), автор Томислав Заец (Хорватия)

Полное содержание решения жюри и список пьес, которые жюри рекомендует для постановки в театрах Польши и других стран, можно найти здесь >>

Поздравляем всех финалистов и отмеченных жюри авторов!

 

FESTIWAL PRAPREMIER 2023. POLA WALKI

Festiwal Prapremier – tradycyjnie – powróci do Was jesienią – od 14 do 28 października.

Najbliższa XXII. edycja festiwalu odbędzie się pod hasłem: Pola walki.

Wszelkie informacje dot. tej edycji festiwalu będą aktualizowane na bieżąco – zostańcie z nami.

Dziękujemy za XXI Festiwal Prapremier!

Chcielibyśmy serdecznie podziękować za XXI. edycję Festiwalu Prapremier, która w tym roku odbyła się  pod hasłem: Oświecenie:

Miastu Bydgoszcz, które od 21 lat razem z Teatrem Polskim w Bydgoszczy współorganizuje i wspiera największe teatralne święto w mieście!

Partnerowi Głównemu wydarzenia, którym jest Województwo Kujawsko-Pomorskie!

Wydarzenie jest współfinansowane ze środków programu „Kujawy+Pomorze – promocja potencjału gospodarczego regionu – edycja II” realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Ministerstwu Kultury I Dziedzictwa Narodowego!

Wydarzenie jest dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Sponsorowi Festiwalu Prapremier – firmie Vitalabo Laboratoria Medyczne!

Sponsorowi Festiwalu Prapremier – Cukiernia Sowa!

Firmie YAMA Nissan & Suzuki & Ssangyong za nieocenioną pomoc w organizacji transportu w trakcie całych dwóch tygodni trwania Festiwalu i szkiców scenicznych w ramach AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy oraz za fantastyczną promocję wydarzenia w przestrzeni miasta!

Partnerowi AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy – Stowarzyszenie Autorów ZAiKS za przyznanie dodatkowych nagród dla finalistów Konkursu.

Naszym Partnerom – firmom i instytucjom, dzięki którym tegoroczny Festiwal Prapremier mógł zachować swoją pierwotną, festiwalową formę:

VI Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy
Wydział Edukacji Muzycznej Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy
Pałace Ostromecko
Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Teatr Kameralny w Bydgoszczy
Młyny Rothera
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy

Teatrom, których spektakle mogliśmy zaprezentować podczas tegorocznego Festiwalu!

Teatr Narodowy w Warszawie
Nowy Teatr w Warszawie

Patronom medialnym Festiwalu:

Dziennik Teatralny
e-teatr.pl
Miesięcznik Teatr
Gazeta Wyborcza Bydgoszcz
„Dialog”
„Didaskalia”
Gazeta Pomorska
Express Bydgoski
portal naszemiasto.pl
Polskie Radio PiK
TVP Kultura
Teatr dla Wszystkich
Teraz Teatr
Bydgoski Informator Kulturalny
teatralny.pl
oraz patronom AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy: „Dialog”, e-teatr.pl

Hotelowi pod Orłem Focus Hotels – za wspaniałe ugoszczenie artystek i artystów, który przybyli do nas z Teatru Narodowego w Warszawie!

Park Hotel – za wspaniałe ugoszczenie artystek i artystów, który przybyli do nas z Nowego Teatru w Warszawie!

Firmie Nasza Brama – za przepiękne kompozycje kwiatowe, które zdobiły przestrzenie festiwalowe, a także kwiaty dla twórców i twórczyń spektakli, finalistek AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy oraz sponsorów Festiwalu.

Firmie Amai – za przeurocze upominki w formie świeczek dla gości i widzów Festiwalu!

Firmie Taxi Express – za wsparcie w organizacji transportów gości Festiwalu Prapremier!

Klubokawiarni Zakład? za organizację czasu po spektaklach, ponownie stając się na 2 tygodnie Klubem Festiwalowym!
Dziękujemy również lokalom przy ul. Gimnazjalnej: A’favela, Barzza, Benita, Burger Park, Landschaft, która na czas Festiwalu stała się miejscem spotkań i wymiany wrażeń teatralnych po spektaklach oraz kawiarni Parzymy Tutaj– za festiwalową kawę, wsparcie i pobudzenie przed spektaklami.

I dziękujemy Wam, Drodzy WIDZOWIE! Za obecność, emocje, udział w dyskusjach i dzielenie się Waszą niesamowitą energią.

Dzięki Wam wszystkim było pięknie!