Jury 2. edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy w składzie: Davit Gabunia, Julia Holewińska, Agnieszka Lubomira Piotrowska, Veronika Skliarova, po przeczytaniu 195 utworów z 15 krajów postanowiło zakwalifikować do finału:
Staša Bajac “Ta będzie taka sama”, tytuł oryginalny: «Ova će biti ista» (Serbia)
Marta Sokołowska“Proszę, niech zapanuje pokój.” (Polska)
Luda Tymoshenko “Pięć pieśni Polesia”, tytuł oryginalny: «ПЯТЬ ПІСЕНЬ ПОЛІССЯ» (Ukraina)
Elise Wilk “Zniknięcia”, tytuł oryginalny: «Disapariţii» (Rumunia)
Nina Zakhozhenko “Ja, wojna i plastikowy granat” tytuł oryginalny «Я, війна і пластикова граната» (Ukraina)
Jury pragnie także wyróżnić i rekomendować do wystawienia teatrom w Polsce i zagranicą następujące sztuki:
Stefan Aleksic „A Feast” (Serbia)
Maria Belkovich „Любое место, где остались следы” (Białoruś)
Andrij Bondarenko „Синдром уцілілог” (Ukraina)
Danilo Brakočević „The Highflyer” (Serbia)
Iva Brdar „And If I Don’t Behave Than What” (Serbia)
Beniamin M. Bukowski „Dzieciątko z Charkowa” (Polska)
Michał Buszewicz „Edukacja seksualna” (Polska)
Tijana Grumić „Do birds have the capacity for fun?” (Serbia)
Olga Grzelak „Myszy” (Polska)
Anka Herbut „Rohtko” (Polska)
Daria Kubisiak „Wyparte” (Polska)
Lena Kudayeva „Один день” (Ukraina)
Lena Laguszonkowa „Mój sztandar zasikał kotek”, tytuł oryginalny: «МОЁ ЗНАМЯ ОБОСЦАЛА КОШЕЧКА» (Ukraina)
Marian Mahor „Przybysz” (Polska)
Przemysław Pilarski „Pośród gospodarstw” (Polska)
Wojciech Rodak „cHIMera” (Polska)
Andreea Ioana Tănase „98% (the right decision)” (Rumunia)
Marcin Teodorczyk „Jura z Placu Napoleona” (Polska)
[EN]
The jury of 2nd edition of AURORA. The Dramatic Award of the City of Bydgoszcz composed of: Davit Gabunia, Julia Holewińska, Agnieszka Lubomira Piotrowska, Veronika Skliarova, having read 195 works from 15 countries decided to qualify for the final:
Staša Bajac „Ova će biti ista” („This one will be the same”) – Serbia
Marta Sokołowska „Proszę, niech zapanuje pokój.” („Please, let there be peace”) – Poland
Luda Tymoshenko „ПЯТЬ ПІСЕНЬ ПОЛІССЯ” („Five songs of Polesie”) – Ukraine
Elise Wilk „Disapariţii” („Disappearing”) – Romania
Nina Zakhozhenko „Я, війна і пластикова граната” („Me, war and plastic grenade”) -Ukraine
Moreover, the jury would also like to distinguish and recommend the following plays for staging to theatres in Poland and abroad:
Stefan Aleksic „A Feast” (Serbia)
Maria Belkovich „Любое место, где остались следы” (Belarus)
Andrij Bondarenko „Синдром уцілілог” (Ukraine)
Danilo Brakočević „The Highflyer” (Serbia)
Iva Brdar „And If I Don’t Behave Than What” (Serbia)
Beniamin M. Bukowski „Dzieciątko z Charkowa” (Poland)
Michał Buszewicz „Edukacja seksualna” (Poland)
Tijana Grumić „Do birds have the capacity for fun?” (Serbia)
Olga Grzelak „Myszy” (Poland)
Anka Herbut „Rohtko” (Poland)
Daria Kubisiak „Wyparte” (Poland)
Lena Kudayeva „Один день” (Ukraine)
Lena Laguszonkowa „МОЁ ЗНАМЯ ОБОСЦАЛА КОШЕЧКА” (Ukraine)
Marian Mahor „Przybysz” (Poland)
Przemysław Pilarski „Pośród gospodarstw” (Poland)
Wojciech Rodak „cHIMera” (Poland)
Andreea Ioana Tănase „98% (the right decision)” (Romania)
Marcin Teodorczyk „Jura z Placu Napoleona” (Poland)
[RU]
Жюри 2-го выпуска АВРОРЫ. Драматургической премии г. Быдгощи в составе: Давит Габуния, Юлия Холевиньска, Агнешка Любомира Пиотровска, Вероника Склярова по прочтению 195 текстов из 15 стран приняло решение номинировать 5 финалисток:
Сташа Баяц «Эта будет такой же», оригинальное название: «Ova će biti ista» (Сербия)
Skład jury i kapituły, który zdecyduje o wyborze finalistów oraz laureata drugiej już edycji konkursu AURORA. Nagroda Dramaturgiczna Miasta Bydgoszczy, będzie miał w tym roku bardzo mocną reprezentację zarówno z Polski, jak i Ukrainy oraz Gruzji.
W składzie jury, które wybierze pięć finałowych tekstów, znaleźli się: Davit Gabunia (uznany gruziński pisarz i dramatopisarz), Julia Holewińska (dramatopisarka polska, zastępczyni Dyrektora Teatru Polskiego w Bydgoszczy ds. programowych), Veronika Skliarova (ukraińska producentka teatralna, menedżerka kultury, krytyczka teatralna i dziennikarka) oraz Agnieszka Lubomira Piotrowska (tłumaczka dramatów z języka rosyjskiego, członkini Zarządu sekcji C Stowarzyszenia Autorów ZAiKS).
W Kapitule, która zdecyduje o wyborze zwycięskiego tekstu i przyzna AURORĘ. Nagrodę Dramaturgiczną Miasta Bydgoszczy w wysokości 50 000 zł zasiądą: Agnieszka Holland (polska reżyserka i scenarzystka filmowa), Natalia Worożbyt (dramatopisarka ukraińska, reżyserka, scenarzystka, kuratorka projektów teatralnych i społecznych), Davit Gabunia, Julia Holewińska, Agnieszka Lubomira Piotrowska.
W tym roku do konkursu AURORA. Nagroda Dramaturgiczna Miasta Bydgoszczy zgłoszonych zostało 195 utworów spełniających wymogi regulaminowe. Nabór tekstów w języku polskim, ukraińskim, rosyjskim i angielskim trwał do 15 maja. Ich autorki i autorzy pochodzą z 15 krajów: Serbii, Macedonii, Rumunii, Finlandii, Chorwacji, Ukrainy, Azerbejdżanu, Białorusi, Bośni i Hercegowiny, Litwy, Kosowa, Kazachstanu, Kirgistanu, Gruzji oraz Polski.
Finalistów AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy poznamy 30 czerwca, a laureata lub laureatkę – podczas XXI edycji Festiwalu Prapremier, który trwać będzie od 14 do 29 października w Teatrze Polskim w Bydgoszczy.
Agnieszka Holland
fot. Jacek Poremba
Reżyserka i scenarzystka filmowa urodzona w 1948 roku w Warszawie.
Ukończyła praską uczelnię filmową FAMU w 1971 roku, Swoją karierę filmową rozpoczęła współpracą z Krzysztofem Zanussim oraz ze swoim mentorem Andrzejem Wajdą. Jako reżyser zadebiutowała filmem telewizyjnym “Wieczór u Abdona” (1975). Jej pierwszy film kinowy to “Aktorzy prowincjonalni”(1978)- jeden ze sztandarowych filmów tzw. “kina moralnego niepokoju”, nagrodzony w Cannes nagrodą FIPRESCI w 1980r. Rok później, po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, wyemigrowała do Francji.
Zrealizowała wiele filmów w koprodukcjach międzynarodowych: wśród nich “Europa, Europa”(1990), wyróżniony nominacją do Oskara za najlepszy scenariusz. Nominacje do Oskara otrzymała również w 1985 i 2012- obie w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego- za filmy “Gorzkie żniwa” oraz “W ciemności”.
Ze swoim przyjacielem Krzysztofem Kieślowskim współpracowała nad scenariuszem jego trylogii “Trzy kolory”.
Inne jej filmy to między innymi „Gorączka”(1980), „Kobieta samotna”(1981), “Zabić księdza”(1988), “Olivier, Olivier”(1991), “Tajemniczy ogród”(1993), “Całkowite zaćmienie”(1995), “Plac Waszyngtona”(1997), “Trzeci cud”(1999), “Strzał w serce”(2001), “Julia wraca do domu”(2002), “Kopia mistrza”(2005), „Pokot” (2017), „Gareth Jones” (2019).
Formatowała i realizowała poszczególne odcinki kilku znaczących serii telewizyjnych w USA (m.in. The Wire, Treme, The Killing, House of Cards).
Wyreżyserowała miniserie: “Gorejący krzew” dla HBO Europe, inspirowaną samobójczą śmiercią Jana Palacha, 21-letniego studenta, który podpalił się w Pradze w ramach protestu przeciw reżimowi komunistycznemu i okupacji Czechosłowacji przez wojska Układu Warszawskiego, a także “Dziecko Rosemary”, realizowane dla amerykańskiego kanału NBC Jest jedną z reżyserek pierwszego polskiego serialu dla Netflix – „1983”.
Jej ostatni film „Szarlatan”, który miał swoją premierę na 70. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, do polskich kin wszedł jesienią 2020.
Natalia Worożbyt
Dramatopisarka, scenarzystka, reżyserka, kuratorka projektów teatralnych i społecznych. Urodziła się w Kijowie w 1975 roku.
fot. Volodymyr Shuvayev
Jest absolwentką wydział dramaturgii Instytutu Literackiego im. Maksima Gorkiego w Moskwie. Zajmuje się rozwojem współczesnego ukraińskiego teatru dramatycznego i dokumentalnego. Jest założycielką (wraz z Georgem Genoux) Teatru Peresełencia, zajmującego się problemem wojny na wschodzie Ukrainy i uchodźcami wewnętrznymi. Kuratorka festiwali „Donkult” i „Gogolfest”, oraz jedna z założycielek festiwalu dramaturgii ukraińskiej „Tydzień sztuki aktualnej”.
Współautorka projektu dokumentalnego „Pamiętniki Majdanu”, kuratorka projektu teatralno-społecznego „Akt klasowy: Wschód-Zachód”. Większość jej projektów dotyczy pracy z osobami, które przeżyły i przeżywają wojnę we wschodniej Ukrainie.
Jest autorką około dwudziestu sztuk wystawianych na całym świecie, w tym w Royal Shakespeare Theatre i Royale Courte Theatre (Wielka Brytania), przetłumaczonych na różne języki obce, a niektóre wydane w formie książkowej. Najpopularniejsze to „Spichlerz”, „Dzienniki Majdanu”, „Złe drogi” i „Sasza, wyrzuć śmieci” – wszystkie sztuki dotyczą ważnych dramatycznych wydarzeń na Ukrainie. W Polsce jej sztuki mogliśmy oglądać choćby w Teatrze Powszechnym w Warszawie (“Dzienniki Majdanu” 2014).
Worożbyt jest także autorką scenariuszy pełno i krótkometrażowych. Stworzyła scenariusz do filmu fabularnego “Cyborgi. Bohaterowie nie umierają” w reż. Akhtem Seitablayev (2017), który zdobył Nagrodę Ukraińskiej Akademii Filmowej za najlepszy scenariusz. Scenarzystka serialu „Złapać Kajdasza”, który został uznany za najlepszy serial 2021 roku, zdobywając Narodową Nagrodę Filmową “Złoty Dziga”.
W 2020 roku zadebiutowała jako reżyserka filmową adaptacją “Złych dróg”. Za ten film Worożbyt otrzymała nagrodę krytyków filmowych Werony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji. Została także wyróżniona czterema nagrodami Ukraińskiej Akademii Filmowej “Złoty Dziga” (m.in. za reżyserię i scenariusz) oraz Nagrodą Ukraińskich Krytyków Filmowych Kinokolo. Film otrzymał główną nagrodę na festiwalu filmu autorskiego w Belgradzie. „Złe drogi” zostały wybrane jako ukraiński kandydat do Oskarów 2020.
Laureatka Państwowej Nagrody imienia Tarasa Szewczenko (2022) za sztukę „Złe drogi” oraz Państwowej Nagrody imienia Ołeksandra Dowżenki za wybitny wkład w dziedzinie filmu.(2021).
Agnieszka Lubomira Piotrowska
fot. Zuzanna Waś
Tłumaczka literatury rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej, znawczyni teatru i kultury rosyjskiej, kuratorka projektów teatralnych w Polsce i Rosji. Tłumaczyła m.in. powieści Władimira Sorokina, Wiktora Jerofiejewa, dramaturgię klasyczną (m.in. Antona Czechowa, Nikołaja Gogola) i współczesną (Iwana Wyrypajewa, Nikołaja Koladę, Jewgienija Griszkowca, Wasilija Sigariewa, Pawła Priażko, Klima i in.).
Pracowała na filologii rosyjskiej UMCS, jako redaktorka w miesięczniku „Literatura na Świecie”, współtwórczyni i dyrektorka artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Demoludy w Olsztynie (w latach 2006-2008), jurorowała w konkursach dramaturgicznych w Jekaterynburgu, Mińsku i Permie, współpracowała z Instytutem Teatralnym w Warszawie oraz Instytutem Adama Mickiewicza. Kuratorka „części wschodniej” na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Konfrontacje” w Lublinie; kuratorka Festiwalu „Da! Da! Da! Współczesny Teatr, Dramat i Performans z Rosji” w Warszawie; autorka idei i kuratorka Festiwalu Kolady w Warszawie.
Była jurorką na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Kolyada Plays w Jekaterynburgu, na Międzynarodowym Festiwalu Teatru i Filmu TEXTURE w Permie oraz Rosyjskiej Nagrody Literackiej NOS. Członkini kapituły Międzynarodowej Nagrody Dramaturgicznej Aurora w Bydgoszczy.
Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Likhachev Foundation.
Laureatka Nagrody Stowarzyszenia Autorów ZAIKS „za wybitne osiągnięcia w dziedzinie przekładu literatury rosyjskiej na język polski”.
Veronika Skliarova
fot. archiwum prywatne
Pochodząca z Charkowa w Ukrainie producentka teatralna i menadżerka kultury.
Dyrektorka programowa międzysektorowego festiwalu „Parade-fest”.
Krytyczka teatralna i dziennikarka.
Współzałożycielka projektu edukacyjnego „Safe theatre: Laboratory of new game rules”, który bada możliwości i potencjał teatru w nowych kontekstach pandemicznych.
Kuratorka urbanistyczno-kulturalnego projektu „Zavod. Expedition”, mającego na celu zachowanie dziedzictwa kulturowego przemysłu radzieckiego i przedsowieckiego, poprzez artystyczne przetworzenie przestrzeni starych fabryk.
Producentka działań w ramach programu teatru Dollmen „Crimea. 5am” – międzynarodowego projektu skupionego wokół sytuacji więźniów politycznych na okupowanym Półwyspie Krymskim (projekt powstały z inicjatywy Instytutu Ukraińskiego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych Ukrainy, wspierany przez Amerykańską Agencję Rozwoju Międzynarodowego – USAID).
Julia Holewińska
fot. Tomasz Szerszeń
Dramatopisarka i dramaturżka, absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej. Autorka następujących dramatów: Katyń. Teoria barw, (reż. Wojciech Faruga), Turyści, Granice (reż. Bartek Frąckowiak, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2016), Kalkstein/Czarne Słońce (reż. Joanna Grabowiecka, Teatr im. Solskiego w Tarnowie/ Teatr Łaźnia Nowa 2015), Good Night Cowboy (reż. Kuba Kowalski Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, Teatr WARSawy, 2015), Dolce Vita (reż. Kuba Kowalski, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, 2014), Krzywicka/krew (finał Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej 2013, Teatr Polskiego Radio, reż. Dobrosława Bałazay, Alina Moś-Kerger, Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy, 2016), Ziemia niczyja (reż. Frank Heuel, prem. Fringe Ensamble, Bonn 2012, Teatr Powszechny w Warszawie 2013), Ciała obce (reż. Kuba Kowalski, Teatr Wybrzeże 2012; Paweł Wodziński, Teatr Polskiego Radio 2011; Lianne O’Shea, Project Art. Centre, Dublin 2013), Rewolucja balonowa (reż. Sławomir Batyra, Teatr Powszechny w Warszawie 2011; John Currivan, Theatre Upstairs, Dublin 2013, Alina Moś-Kerger, Teatr im. Osterwy w Gorzowie 2014), 12/70 (reż. Thomas Sauerteig, Sala Beckett, Barcelona 2011; Stefanie Hoster, Deutschlandradio 2013) Zina, Wodewil.
Jest także autorką sztuk dla dzieci: Skarpety i papiloty (reż. Tomasz Man, Wrocławski Teatr Lalek, 2013, Robert Drobniuch, Teatr Maska w Rzeszowie, 2016, wydanie książkowe Tashka 2013), Akademia Pani Beksy (reż. Robert Drobniuch, Teatr im. Kubuś w Kielcach, 2017).
Jako dramaturżka i autorka adaptacji pracowała przy m.in: Kotce na rozpalonym, blaszanym dachu (Teatr Polski w Poznaniu, 2011), Wichrowych Wzgórzach (Teatr Studio, 2012), Życie jest snem (Teatr Wybrzeże, 2013), Mizantropie (Teatr Polski w Poznaniu, 2014), Pani Bovary (Teatr im. Osterwy w Lublinie, 2015), Diabeł i tabliczka czekolady (Teatr im. Osterwy w Lublinie).
Jej sztuki przetłumaczone zostały na angielski, rosyjski, niemiecki, hiszpański, rumuński, włoski, czeski, japoński, ukraiński, słowacki, szwedzki i kataloński.
Publikowała m.in. w „Dialogu”, „Teatrze”, „Kontekstach”, „Tygodniku Powszechnym”, „Dwutygodniku”.
W 2010 roku za sztukę Ciała obce otrzymała Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną, w 2012 roku ta sama sztuka znalazła się w finale konkursu Stückemarkt, zaś słuchowisko na podstawie Ciał obcych zdobyło brązowy medal w konkursie Prix Europa. Ciała obce znalazły się też w finale Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. W 2013 roku Ciała obce ukazały się w amerykańskiej antologii (A) Pollonia. W tym samym roku odbyła się prezentacja Ciał obcych w New York Theatre Workshop (reż. David Schweizer).
Jest wykładowczynią w Akademii Teatralnej. W 2019 roku wyreżyserowała spektakl Hiroshima/Love w Biennale Warszawa.
Davit Gabunia
fot. Nodar Ladaria
Urodzony w 1982 w Poti w Gruzji dramaturg, redaktor i tłumacz tekstów z języka angielskiego i szwedzkiego (Wydawnictwo Bakur Sulakauri), scenarzysta i producent telewizyjny (talk show analityczny RED ZONE, serial “Sztuczne Oddychanie” – 48 odcinków), koordynator międzynarodowych programów edukacyjnych i projektów medialnych (Women’s NGO Taso Foundation, Gruziński Dom Pisarza), kierownik literacki w Royal District Theatre (Tbilisi).
Jest dwukrotnym laureatem niezależnej nagrody teatralnej Duruji (2013-14) za najlepszą nową sztukę gruzińską oraz laureatem nagrody literackiej SABA (2014) za najlepszy dramat. Jego sztuki wystawiane były w Royal District Theatre, Badisches Staatstheater Karlsruhe, Rustaveli National Theatre, w teatrach Poti, Batumi i Liberty. Przekłady Gabuni obejmują sztuki Szekspira, Strindberga, Ibsena i wielu współczesnych dramatopisarzy brytyjskich, szwedzkich i niemieckich, a także dwa tomy J.K. Rowling o Harrym Potterze.
Jego debiutancka powieść Falling Apart ukazała się w 2017 roku i stała się krajowym bestsellerem w Gruzji. W 2018 roku książka została wydana przez Rowohlt Berlin w Niemczech pod niemieckim tytułem „Farben der Nacht”.
Wykłada teorię dramatu i kreatywne pisanie na Ilia State University i Royal District Theatre Studio w Tbilisi w Gruzji.
