27.10 | 19:00 | Odporność szkła hartowanego | Danilo Brakočević | reż. Olga Chajdas | szkic sceniczny

27.10 | g. 19.00 | Akademia Muzyczna (Staszica 7)

Teatr Polski w Bydgoszczy

reżyseria Olga Chajdas

tekst Danilo Brakočević

tłumaczenie z języka  serbskiego na język polski Gabriela Abrasowicz

„Słowenia mówi zostań. Chorwacja mówi, zawsze możesz jechać do Niemiec, nikt cię tam nie zna. Macedonia tylko płacze. Czarnogóry nikt o nic nie pyta. Serbia mówi pieprzyć to, jedź do matki, tylko weź ze sobą garść biodegradowalnych łyżek, zanim wyruszysz. Bośnia chciałaby, żeby wszystko było okej, ale, jak by nie patrzeć, zawsze dostaje największe zjeby.” 

Danilo Brakocević bohaterką „Odporności szkła hartowanego” czyni rozpadającą się Jugosławię. Norwegia może okazać się dla niej nie tyle miejscem akomodacji, co przestrzenią do transformacji. Czy uda jej się tchnąć nowe życie w ten świat, przed uporządkowaniem relacji z przeszłością? Zmagając się z procesem dojrzewania, musi na nowo określić definicję rodziny, twórczości artystycznej i miłości. Nie ma nikogo innego, kto mógłby pozbierać kawałki, by złożyć ją na nowo.

ENG

RESISTANCE OF TEMPERED GLASS

27.10 | 7 p.m. | Akademia Muzyczna (Staszica 7)

Teatr Polski w Bydgoszczy

directed by Olga Chajdas

author Danilo Brakočević

translation from Serbian to Polish Gabriela Abrasowicz

 

“Slovenia says stay, and Slovenia never says stay. Croatia says you can always go to Germany, nobody knows you there. Macedonia just cries. Nobody asks Montenegro a goddamned thing. Serbia says fuck it, go to your mother, just grab a handful of biodegradable spoons before you go. Bosnia wants everything to be okay, but in the end gets the stick.”

The main character of Danilo Brakocević’s  “Resistance of Tempered Glass” is Jugoslava as she is falling appart. Norway might not reveal itself as accomodative but as a place of transformation. Can she bring new life to this world before sorting her relationship with the past? As she struggles through the process of maturity, she needs to redefine the definitions of family, artistic creation and love, because there is nobody to pick up the pieces but herself.

 

26.10 | 19:00 | Ifigenia | Joanna Bednarczyk | reż. Jan Jeliński | szkic sceniczny

26.10 | g. 19.00 | Młyny Rothera (Mennica 10)

Teatr Polski w Bydgoszczy

reżyseria Jan Jeliński

tekst Joanna Bednarczyk

tłumaczenie z języka polskiego na język angielski Dominika Gajewska

„Ifigenia” Joanny Bednarczyk to współczesna reinterpretacja mitu o Agamemnonie i jego córce, Ifigenii. Autorka w swoim dramacie skupia się na kwestii poświęcenia, jednak – inaczej niż w greckiej wersji mitu – poświęcenie córki przez Agamemnona nie służy wyższemu celowi politycznemu, jakim miałoby być wygranie wojny. Tytułowa Ifigenia jest ofiarą seksualnej przemocy i kiedy decyduje się na opowiedzenie swojej historii światu, ojciec zamyka jej usta. Postępowanie Agamemnona jest niejednoznaczne – z jednej strony zdaje się kierować troską o reputację własną, swojego brata i całej rodziny, z drugiej jednak strony być może próbuje w zagmatwany sposób uchronić córkę przed tym, co zwykle spotyka ofiary przemocy seksualnej, kiedy zaczynają opowiadać o swoim doświadczeniu – niedowierzanie, obwinianie czy sugerowanie współwiny. „Ifigenia” jest też dramatem o niemożliwości przepracowania traumy – raz podeptana godność, granice ciała i więzi rodzinne często po prostu nie dadzą się odbudować. Dramat Ifigenii polega na tym, że zarówno opowiadając o swojej traumie, jak i milcząc o niej, skazana jest na cierpienie, a wizja ukojenia pozostaje mglista i raczej nieosiągalna. 

ENG

IPHIGENIA

26.10 | 7 p.m. | Młyny Rothera (Mennica 10)

Teatr Polski w Bydgoszczy

directed by Jan Jeliński

author Joanna Bednarczyk

translation from Polish to English Dominika Gajewska

 

„Iphigenia” by Joanna Bednarczyk is a contemporary reinterpretation of the myth of Agamemnon and his daughter, Iphigenia. The author puts focus on the aspect of sacrifice, but – unlike in the Greek version of the myth – Agamemnon’s choice to sacrifice his daughter does not serve a higher political purpose of winning the war. Iphigenia is a victim of sexual violence, and when she decides to make her story public, her father shuts her down. Agamemnon’s behaviour is ambiguous – on the one hand, he seems to be concerned about his reputation as well as of his brother and the entire family, but on the other hand, perhaps he is trying to somehow protect his daughter from what usually happens to victims of sexual violence when they start to speak about their experience – disbelief, blame or implied co-responsibility. „Iphigenia” is also a drama about the impossible task of overcoming a trauma – once trampled on, dignity, physical boundaries and family ties often simply cannot be rebuilt. Iphigenia’s tragedy comes down to the fact that whether she speaks up about her trauma or remains silent, she is doomed to suffer and the vision of solace remains uncertain and rather unreachable.

25.10 | 19:00 | Znikanie | Tomislav Zajec | reż. Adam Orzechowski | szkic sceniczny

25.10 | g. 19.00 | Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy (Gdańska 20)

Teatr Polski w Bydgoszczy

reżyseria Adam Orzechowski

tekst Tomislav Zajec

tłumaczenie z języka chorwackiego na język polski Gabriela Abrasowicz

tłumaczenie z języka chorwackiego na język angielski Marine Veverec

„Znikanie” Tomislava Zajeca rzuca światło na pozorną harmonię życia rodziny, ukazując przy tym pęknięcia, w których odkrywamy skrywane sekrety z przeszłości. Karlo jest wybitnym naukowcem, wzorowym mężem i ojcem, ale nie tylko. Jego prawdziwą naturę poznajemy w spotkaniu z Marko, chłopcem cierpiącym na głuchotę, którego wewnętrzne piekło spowija cisza, powoli sprawiając, że znika. Cisza, obojętność, ucieczka od odpowiedzialności stanowią część tej wstrząsającej opowieści. Tomislav Zajec buduje napięcie dramatyczne splatając kilka wątków i relacji, stopniowo odsłaniając pełną przemocy prawdę stojącą za naukowym obozem dla chłopców. Autor wykorzystuje przeplatanie się dialogów i monologów w nielinearności czasu, by zbudować niezwykłą strukturę dramatyczną, która rozwija się przed nami niczym trzymający w napięciu kryminał.

ENG

THE VANISHING 

25.10 | 7 p.m. | Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy (Gdańska 20)

Teatr Polski w Bydgoszczy

directed by Adam Orzechowski

author Tomislav Zajec

translation from Croatian to Polish Gabriela Abrasowicz

translation from Croatian to English Marine Veverec

 

“The Vanishing” by Tomislav Zajec talks about a modern family that appears to be harmonious, yet under the surface there are gaps through which we gradually discover what has happened in the past. Karlo is a renowned scientist, model husband and father, but he is more than just that. We discover his predatory nature through Marko, a boy with hearing impairment whose inner hell is covered with silence, slowly turning him into a disappearing person. Omission, indifference, escape from reality are just some of the elements of this soul-stirring work. Through several mutually intertwined lines of the plot and relationships, Tomislav Zajec gradually builds dramatic tension, revealing the truth about the abuse in the science boy camp. In scenes in which dialogues change with monologs in temporal discontinuity, Zajec builds an unusual dramatic structure that unfolds before us like a crime novel.

24.10 | 19:00 | Zakon pościelonych łóżek | Lena Laguszonkowa | reż. Katarzyna Kalwat | szkic sceniczny

24.10 |  g. 19.00 | VI Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy (Staszica 4)

Teatr Polski w Bydgoszczy

reżyseria Katarzyna Kalwat

tekst Lena Laguszonkowa

tłumaczenie z języka rosyjskiego na język polski Agnieszka Sowińska

tłumaczenie z języka rosyjskiego na język angielski Nina Murray

„Zakon pościelonych łóżek” Leny Laguszonkowej opowiada historię Natalii (Ndieżdy), matki rosyjskiego żołnierza kontraktowego, która szuka syna zaginionego podczas wojny w Ukrainie. Obrońcy praw człowieka nie mogą jej pomóc – od dawna są uznawani w Rosji za agentów zagranicznych. Komisarz wojskowy twierdzi, że według dokumentów jej syn nie istnieje. Krewni w Ukrainie przeklinają Nadieżdę i odmawiają jej pomocy. Kiedy rosyjscy żołnierze zdobywają coraz więcej trofeów w Ukrainie, w małym miasteczku pod Wołgogradem zaczynają dziać się dziwne rzeczy. W zamkniętej trumnie na uroczystym pogrzebie pojawia się jedzenie z McDonalda, wdowa po bohaterze nie może zdjąć podarowanej zdobycznej bielizny z ukraińskiej Buczy, a noga pułkownika ożywa. Okazuje się, że syn Nadieżdy nie został zabity ani wzięty do niewoli. Matka postanawia pojechać na Ukrainę, aby go odnaleźć.

ENG 

THE ORDER OF NEATLY MADE BEDS

24.10 | g. 19.00 | VI Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy (Staszica 4)

Teatr Polski w Bydgoszczy

directed by Katarzyna Kalwat

author Lena Laguszonkowa
translation from Russian to Polish Agnieszka Sowińska

translation from Russian to English Nina Murray

„The Order of Neatly Made Beds” by Lena Lagushonkova tells the story of Nadya, a mother of a Russian military serviceman. She is searching for her son, who went missing during the war in Ukraine. Human rights activists cannot help her – they have long been classified as foreign agents in Russia. The military commissar says her son does not exist, according to the documents. Relatives in Ukraine curse Nadya and refuse to help her. As Russian soldiers take more and more trophies in Ukraine, strange things begin to happen in a small town near Volgograd. Food from McDonald’s appears in a closed coffin at a solemn funeral, a hero’s widow can’t take off her gifted trophy underwear from the Ukrainian Bucha, and a colonel’s leg comes to life. It turns out that Nadya’s son was neither killed nor taken prisoner. The mother decides to go to Ukraine to find him.

 

23.10 | 19:00 | Rigor Mortis | Małgorzata Maciejewska | reż. Michał Zadara | szkic sceniczny

23.10  |  g. 19.00 | WiMBP ( Stary Rynek 24)

Teatr Polski w Bydgoszczy

reżyseria Michał Zadara

tekst Małgorzata Maciejewska

tłumaczenie z języka polskiego na język angielski Artur Zapałowski

„Rigor mortis” opowiada o przededniu końca świata w małej miejscowości na pograniczu. Apokalipsa została zapowiedziana w tajemniczych pismach strzeżonych przez Kapelana i wojsko. By proroctwo mogło się ziścić musi wydarzyć się wojna, więc w miasteczku zaczynają stacjonować żołnierze. Wraz z ich przybyciem zmienia się porządek świata, przestają obowiązywać reguły czasu pokoju, a zaczyna rządzić wojskowa władza. W tym wszystkim uwięziona jest samotna matka, Lalka. Młoda kobieta usiłująca utrzymywać swoją rodzinę samodzielnie jako krawcowa jest szczególnie narażona na niebezpieczeństwo ze strony czekających bezczynnie na zapowiedzianą wojnę żołnierzy. Gdy dochodzi do przemocy seksualnej – mężczyźni agresorzy zamieniają się w świnie. Czy to czary Lalki? Czy kara za ich złe uczynki? Władza wojskowa nie będzie dociekać prawdy. Nie potrzebuje prawdy. Żeby się umocnić potrzebuje budzącej postrach kary. 

ENG 

23.10 | 7 p.m. | WiMBP ( Stary Rynek 24)

Teatr Polski w Bydgoszczy

directed by Michał Zadara

author Małgorzata Maciejewska
translation from Polish to English Artur Zapałowski

„Rigor mortis” tells the story of the eve of the end of the world in a small town on the borderlands. The apocalypse was proclaimed in mysterious papers guarded by the Chaplain and the military. For the prophecy to come true a war must happen, so soldiers begin to be stationed in the town. With their arrival, the order of the world changes, the rules of peacetime no longer apply, and military power begins to rule. Trapped in all this is a single mother, Lalka. A young woman, trying to maintain her family on her own as a dressmaker, is especially exposed to danger from soldiers waiting for the war to be announced. When it comes to sexual violence – the male aggressors turn into pigs. Is this Lalka’s witchcraft? Or a punishment for their evil actions? The military authorities will not seek the truth. It doesn’t need the truth. To consolidate itself it needs fear-inducing punishment.

Znamy finalistów i finalistki AURORY 2023!

Ogłaszamy finalistów AURORY 2023!

W tegorocznej edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy wzięło udział 257 autorów z 17 krajów. W pierwszym etapie Konkursu jury w składzie: Davit Gabunia, Julia Holewińska i Agnieszka Lubomira Piotrowska wybrało pięć tekstów, które zostaną zaprezentowane w formie szkiców scenicznych podczas Festiwalu Prapremier 2023.

Do tegorocznego finału zakwalifikowano następujące sztuki:

  • „Ifigenia” autorstwa Joanny Bednarczyk (Polska)
  • “Trwałość szkła hartowanego” (tytuł oryginalny: «Otpornost kaljenog stakla») autorstwa Danilo Brakočevića (Serbia)
  • „Zakon zaścielonych łóżek” (tytuł oryginalny: «Орден застеленных кроватей») autorstwa Leny Laguszonkowej (Ukraina)
  • „Rigor Mortis” autorstwa Małgorzaty Maciejewskiej (Polska)
  • „Znikanie” (tytuł oryginalny: «Nestajanje») autorstwa Tomislava Zajeca (Chorwacja)

Pełen werdykt oraz listę sztuk, które nasi jurorzy rekomendują do wystawienia teatrom zarówno z Polski jak i z zagranicy, znajdziecie TUTAJ

Wszystkim wyróżnionym serdecznie gratulujemy!

 

[eng]

AURORA 2023 finalists are announced!

This year’s edition of AURORA. The Drama Award of the City of Bydgoszcz was attended by 257 authors from 17 countries. In the first stage of the competition, the jury composed of Davit Gabunia, Julia Holewińska and Agnieszka Lubomira Piotrowska selected five final texts to be presented as stage sketches at the Prapremiery Festival 2023.

The following plays qualified for this year’s finals:

  • „Ifigenia” („Iphigenia”) by autorstwa Joanny Bednarczyk (Poland)
  • “Otpornost kaljenog stakla” („Resistance of Tempered Glass”) by Danilo Brakočević (Serbia)
  • „Орден застеленных кроватей” (“Order of made-up beds”) by Lena Lagushonkova (Ukraine)
  • „Rigor Mortis” by Małgorzata Maciejewska (Poland)
  • „Nestajanje” („The Vanishing”) by Tomislav Zajec (Croatia)

The full verdict and the list of plays that our jury recommends for staging to theaters can be found here

Congratulations to all the honored!

[ru]

Мы объявляем финалистов конкурса АВРОРА 2023!!

В этом году в конкурса “АВРОРА. Драматургическая премия г. Быдгощи” приняло участие 257 авторов из 17 стран. На первом этапе конурса жюри в составе: Давит Габуния, Юлия Холевиньска и Агнешка Любомира Пиотровска выбрало пять текстов, которые будут представлены вниманию зрителей и членов Комитета конкурса в октябре 2023 г., во время фестиваля “Прапремьеры”.

В финале конкурса этого года примут участие следующие пьесы:

  • “Ифигения”, автор Иоанна Беднарчык (Польша)
  • “Прочность закаленного стекла” (оригинальное название “Otpornost kaljenog stakla”), автор Данило Бракочевич (Сербия)
  • “Орден застеленных кроватей”, автор Лена Лягушонкова (Украина)
  • “Rigor Mortis”, автор Малгожата Мацеевска (Польша)
  • “Исчезновение” (оригинальное название «Nestajanje»), автор Томислав Заец (Хорватия)

Полное содержание решения жюри и список пьес, которые жюри рекомендует для постановки в театрах Польши и других стран, можно найти здесь >>

Поздравляем всех финалистов и отмеченных жюри авторов!

 

FESTIWAL PRAPREMIER 2023. POLA WALKI

Festiwal Prapremier – tradycyjnie – powróci do Was jesienią – od 14 do 28 października.

Najbliższa XXII. edycja festiwalu odbędzie się pod hasłem: Pola walki.

Wszelkie informacje dot. tej edycji festiwalu będą aktualizowane na bieżąco – zostańcie z nami.

Dziękujemy za XXI Festiwal Prapremier!

Chcielibyśmy serdecznie podziękować za XXI. edycję Festiwalu Prapremier, która w tym roku odbyła się  pod hasłem: Oświecenie:

Miastu Bydgoszcz, które od 21 lat razem z Teatrem Polskim w Bydgoszczy współorganizuje i wspiera największe teatralne święto w mieście!

Partnerowi Głównemu wydarzenia, którym jest Województwo Kujawsko-Pomorskie!

Wydarzenie jest współfinansowane ze środków programu „Kujawy+Pomorze – promocja potencjału gospodarczego regionu – edycja II” realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Ministerstwu Kultury I Dziedzictwa Narodowego!

Wydarzenie jest dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Sponsorowi Festiwalu Prapremier – firmie Vitalabo Laboratoria Medyczne!

Sponsorowi Festiwalu Prapremier – Cukiernia Sowa!

Firmie YAMA Nissan & Suzuki & Ssangyong za nieocenioną pomoc w organizacji transportu w trakcie całych dwóch tygodni trwania Festiwalu i szkiców scenicznych w ramach AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy oraz za fantastyczną promocję wydarzenia w przestrzeni miasta!

Partnerowi AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy – Stowarzyszenie Autorów ZAiKS za przyznanie dodatkowych nagród dla finalistów Konkursu.

Naszym Partnerom – firmom i instytucjom, dzięki którym tegoroczny Festiwal Prapremier mógł zachować swoją pierwotną, festiwalową formę:

VI Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy
Wydział Edukacji Muzycznej Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Miejskie Centrum Kultury w Bydgoszczy
Pałace Ostromecko
Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Teatr Kameralny w Bydgoszczy
Młyny Rothera
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy

Teatrom, których spektakle mogliśmy zaprezentować podczas tegorocznego Festiwalu!

Teatr Narodowy w Warszawie
Nowy Teatr w Warszawie

Patronom medialnym Festiwalu:

Dziennik Teatralny
e-teatr.pl
Miesięcznik Teatr
Gazeta Wyborcza Bydgoszcz
„Dialog”
„Didaskalia”
Gazeta Pomorska
Express Bydgoski
portal naszemiasto.pl
Polskie Radio PiK
TVP Kultura
Teatr dla Wszystkich
Teraz Teatr
Bydgoski Informator Kulturalny
teatralny.pl
oraz patronom AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy: „Dialog”, e-teatr.pl

Hotelowi pod Orłem Focus Hotels – za wspaniałe ugoszczenie artystek i artystów, który przybyli do nas z Teatru Narodowego w Warszawie!

Park Hotel – za wspaniałe ugoszczenie artystek i artystów, który przybyli do nas z Nowego Teatru w Warszawie!

Firmie Nasza Brama – za przepiękne kompozycje kwiatowe, które zdobiły przestrzenie festiwalowe, a także kwiaty dla twórców i twórczyń spektakli, finalistek AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy oraz sponsorów Festiwalu.

Firmie Amai – za przeurocze upominki w formie świeczek dla gości i widzów Festiwalu!

Firmie Taxi Express – za wsparcie w organizacji transportów gości Festiwalu Prapremier!

Klubokawiarni Zakład? za organizację czasu po spektaklach, ponownie stając się na 2 tygodnie Klubem Festiwalowym!
Dziękujemy również lokalom przy ul. Gimnazjalnej: A’favela, Barzza, Benita, Burger Park, Landschaft, która na czas Festiwalu stała się miejscem spotkań i wymiany wrażeń teatralnych po spektaklach oraz kawiarni Parzymy Tutaj– za festiwalową kawę, wsparcie i pobudzenie przed spektaklami.

I dziękujemy Wam, Drodzy WIDZOWIE! Za obecność, emocje, udział w dyskusjach i dzielenie się Waszą niesamowitą energią.

Dzięki Wam wszystkim było pięknie!

Tłumaczki tekstów finałowych

Tłumaczki tekstu „Pięć pieśni Polesia” Ludy Tymoshenko:
      • Agnieszka Sowińska – przekład z j. ukraińskiego na j. polski
      • Nina Murray – przekład z j. ukraińskiego na j. angielski tekstu „Pięć pieśni Polesia” (funded by the British Council and organized by the Ukrainian Institute’s 'Transmission.UA Drama on the Move initiative’, with support from Birkbeck Centre for Contemporary Theatre and the Royal Court Theatre)
Tłumaczki tekstu „Zniknięcia” Elise Wilk:
      • Joanna Kornaś-Warwas – przekład z j. rumuńskiego na j. polski
      • Jozefina Komporaly – przekład z j. rumuńskiego na j. angielski
Tłumaczka tekstu: „Proszę, niech zapanuje pokój” Marty Sokołowskiej
      • Dominika Gajewska – przekład z j. polskiego na j. angielski
Tłumaczki tekstu „Ja, wojna i plastikowy granat” Niny Zakhozhenko:
      • Anna Korzeniowska-Bihun – przekład z j. ukraińskiego na j. polski
      • Valeria Kosmidaylo – przekład z j. ukraińskiego na j. angielski
Tłumaczki tekstu „Ta będzie taka sama” Stašy Bajac:
      • Gabriela Abrasowicz – przekład z j. serbskiego na j. polski
      • Marija Stojanović – przekład z j. serbskiego na j. angielski

Nina Zahozhenko – “Ja, wojna i plastikowy granat”

tytuł oryginalny «Я, війна і пластикова граната»

[PL]

Nina Zahozhenko – dramaturżka i twórczyni teatralna z Kijowa, obecnie mieszkająca we Lwowie. Jest absolwentką teorii literatury i dramatu na Uniwersytecie Narodowym „Akademii Kijowsko-Mohylańskiej”. Współpracowała z wieloma teatrami rządowymi i pozarządowymi jako artystka cyfrowa, menedżerka kultury oraz dramaturżka.

Była m.in. tłumaczką i dramaturżką spektaklu „Philoctetes. The ancient rave” (na podstawie tekstów H. Müllera i Sofoklesa, Lwowski Teatr Dramatyczny im. Łesi Ukrainki, Lwów, 2020) oraz współautorką „People’s commissariats” ( 2021, Teatr Publicist, Charków).

Premiera jej sztuki „Siedem pierwszych dzieł Aliny” w Nowym Teatrze na Peczersku w Kijowie nie odbyła się z powodu wybuchu wojny w Ukrainie. Ostatnia premiera – spektakl „I’m Ok” – opowiadający o życiu nastolatków w okupowanej Buczy – odbyła się 1 lipca 2022 roku w Charkowskim Teatrze Lalek.

Po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji na Ukrainę, napisała serię krótkich dramatów o poczuciu wolności i bezpieczeństwa w czasie wojny. Większość z tych tekstów została wykorzystana w sztuce „Ja, wojna i granat zabawka”.

[EN]

Nina Zahozhenko – playwright and theater maker from Kyiv, currently living in Lviv.

Nina studied the theory of literature and drama at the Kyiv-Mohyla Academy. She collaborated with a number of government and nongovernment theaters as a digital artist, cultural manager and playwright.

Among other things, she was a translator and dramaturge in „“Philoctetes. The ancient rave”, (based on texts by H. Müller and Sophocles, Lesya Ukrainka Theater, Lviv, 2020) and a co-author in „People’s commissariats” (2021, Theater „Publicist”, Kharkiv). The premiere of her play „Alina’s Seven First Works” at the New Theater on Pechersk in Kyiv was frozen due to the war. The last premiere – the play „I’m Ok” about the life of teenagers in an occupied Bucha – took place on July 1, 2022 at the Kharkiv Puppet Theater.

After the full-scale Russian invasion of Ukraine, she wrote a series of short dramas about the feeling of freedom and security during the war. Most of these texts were included in the play „Me, War and Toy Grenade”.

[UA]

Ніна Захоженко – Драматургиня і театральна діячка з Києва, наразі живt у Львові.

Вчилась у Києво-Могилянській академії, займалась теорією літератури та драми. Співпрацювала з низкою державних і незалежних театрів як діджитал-художниця, культурна менеджерка, авторка п’єс і сценаріїв.

Поміж іншого, була перекладачкою і драматургинею у виставі «Філоктет. Античний рейв» (за текстами Г. Мюллера і Софокла, Театр Лесі Українки, Львів, 2020) та співавторкою у виставі «Наркомати» (Театр «Публіцист», Харків, 2021). Прем‘єра п‘єси «Сім перших робіт Аліни» у Новому театрі на Печерську в Києві була заморожена через війну. Остання прем‘єра — вистава «Я норм» про життя підлітків в окупованій Бучі — відбулась 1 липня 2022 року у Харківському театрі ляльок.

Після повномасштабного російського вторгнення в Україну написала серію коротких драм про відчуття свободи та безпеки під час війни. Більшість із цих текстів увійшли до п’єси «Я, війна та пластикова граната».

[RU]

Нина Захоженко – Драматургиня и театральная артистка из Киева, сейчас проживает во Львове.

Нина Захоженко училась в Киево-Могилянской академии, занималась теорией литературы и драмы. Сотрудничала с рядом государственных и независимых театров в качестве диджитал-художницы, менеджера, автора пьес и сценариев.

Кроме этого, она была переводчицей и драматургиней спектакля «Филоктет. Античный рейв» (по текстам Г. Мюллера и Софокла, Театр Леси Украинки, Львов, 2020) и соавтором спектакля «Наркоматы» (Театр «Публицист», Харьков, 2021). Премьера пьесы «Семь первых работ Алины» в Новом театре на Печерске в Киеве была приостановлена из-за войны. Последняя премьера – спектакль «Я норм» о жизни подростков в оккупированной Буче – состоялась 1 июля 2022 года в Харьковском театре кукол.

После полномасштабного российского вторжения в Украину Нина Захоженко написала серию коротких драм об ощущениях свободы и безопасности во время войны. Большая часть этих текстов вошла в пьесу «Я, война и пластиковая граната».