20.10 | Autobiografia na wszelki wypadek | szkic sceniczny

„Autobiografia na wszelki wypadek” to dokumentalno – fikcyjna historia życia Michała Buszewicza opowiadana przez trzech mężczyzn sprzątających mieszkanie po śmierci autora w 2070 roku.

Mężczyźni wcielają się w przewodników po opowieści pełnej kluczowych momentów z życia bohatera, odgrywając  lub opowiadając sceny począwszy od jego dzieciństwa aż do śmierci. Jak refren powracają wydarzenia kładące się cieniem na kolejnych życiowych etapach.

Autobiografia na wszelki wypadek to dramat o balansowaniu pomiędzy poczuciem bycia przegrywem a przypływach wiary w omnipotencję. To również historia o męskości, którą bohater, jakby od niechcenia, rozczłonkowuje i przygląda się pojedynczym jej aspektom, ukazując absurd kulturowych i społecznych oczekiwań wobec niego jako mężczyzny. Autobiografia nie staje się tu próbą terapeutycznego uporządkowania swojego życia, lecz fantazją na temat stworzenia potencjalnego scenariusza przyszłości tak, by w przeżywaniu jej, być lepiej przygotowanym na niespodziewane. Jednocześnie „życie jak każde inne” staje się zaproszeniem do identyfikacji odbiorcy z bohaterem i przeżycia „życia na brudno”, ot tak, w ramach ćwiczenia.

Michał Buszewicz – finalista Aurory. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy

Informacja o autorze:

Michał Buszewicz (ur. 1986) – dramatopisarz, dramaturg, reżyser. Autor tekstów dla teatru, m.in.: Zbrodnia, Misja, Aktorzy żydowscy, Kilka obcych słów po polsku, Kowboje, Powrót Tamary. Półfinalista
i finalista Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Podejmował także prace prowadzące
o stworzenia scenariusza spektaklu z wykorzystaniem aktorskich improwizacji.

Efektem takiej pracy były Erazm w warszawskim Nowym Teatrze oraz Slow motion w Litewskim Teatrze Narodowym, oba w reżyserii Anny Smolar. Jako dramaturg współpracował z Eweliną Marciniak, Anną Augustynowicz, Janem Klatą, Cezarym Tomaszewskim. Reżyserował autorskie projekty, m. in.: Kwestia techniki, Kibice, Autobiografia na wszelki wypadek i Orfi według własnych scenariuszy, oraz Akademię Pana Kleksa według Jana Brzechwy. W latach 2015-2016 pełnił funkcję kierownika dramaturgów Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Wielokrotnie współpracował z organizatorami warsztatów teatralnych i dramaturgicznych dla młodzieży
i dorosłych. Jest członkiem kolektywu artystycznego Instytut Sztuk Performatywnych
w Warszawie.