Joanna Bednarczyk – „Ifigenia”

[PL]

Joanna Bednarczyk – absolwentka psychologii i filologii rosyjskiej w ramach MISH na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Wydziału Reżyserii Dramatu AST w Krakowie. W 2014 roku rozpoczęła współpracę jako dramaturżka i adaptatorka z Pawłem Miśkiewiczem przy spektaklu „Kto wyciągnie kartę wisielca, kto błazna” (MOS, Kraków). Wspólnie zrealizowali jeszcze osiem spektakli. Bednarczyk współpracowała także z Eweliną Marciniak, Łukaszem Twarkowskim i z Michałem Borczuchem. Spektakle, które współtworzyła, były pokazywane na międzynarodowych festiwalach (Ruhrtrienalle, Salzburger Festspiele, Berliner Theatertreffen, Radikal Jung, Divine Comedy, Holland Festival, Brandhaarden – Female Voices, theAtrium). W 2021 zadebiutowała jako reżyserka przedstawieniem „Kordian i Cham. Powidok folwarczny” w Teatrze Polskim w Poznaniu.

 

[ENG]

Joanna Bednarczyk – a graduate of psychology and russian philology at Jagiellonian University and the Faculty of Drama Direction of AST in Krakow. In 2014, she began working as a playwright and adaptor with Pawel Miśkiewicz on the play „Who pulls the hanged man’s card, who pulls the devil’s” (MOS, Krakow). Together they produced eight more performances. She also has worked with Ewelina Marciniak, Lukasz Twarkowski and Michał Borczuch. The plays she co-created were shown at international festivals (Ruhrtrienalle, Salzburger Festspiele, Berliner Theatertreffen, Radikal Jung, Divine Comedy, Holland Festival, Brandhaarden – Female Voices, theAtrium). In 2021 she made her debut as a director with the production „Cordian and Cham. The Afterimage of the Farmhouse” at the Polish Theater in Poznan.

 

RU:

Иоанна Беднарчык – окончила факультет психологии и русской филологии в рамках Межфакультетского индивидуального гуманитарного обучения Ягеллонского университета и факультет режиссуры драмы Академии театрального искусства в Кракове. В 2014 г. начала работать с Павлом Миськевичем над пьесой „Кто тянет карту палача, кто тянет карту шута” (Малопольский сад искусств, Краков) в качестве драматурга). Вместе они поставили еще восемь пьес. Беднарчик также работала с Эвелиной Марциняк, Лукашем Тварковским и Михалом Борчухом. Спектакли созданные в соавторстве с ней были показаны на международных фестивалях (Ruhrtrienalle, Salzburger Festspiele, Berliner Theatertreffen, Radikal Jung, Divine Comedy, Holland Festival, Brandhaarden – Female Voices, theAtrium). В 2021 году состоялся ее режиссерский дебют в Польском театре в Познани – постановка пьесы „Кордиан и Хам. Деревенский послеобраз” .

 

Danilo Brakočević – „Odporność szkła hartowanego”

tytuł oryginalny «Otpornost kaljenog stakla»

[PL]

Danilo Brakočević – aktor i pisarz pochodzący z Belgradu w Serbii. Ukończył studia aktorskie na Akademii Sztuk Pięknych w Nowym Sadzie, po czym spędził rok studiując teatr w edukacji na Uniwersytecie w Bergen w Norwegii oraz rok komunikacji międzykulturowej na Akademii Teatralnej w Szanghaju. Poza aktorstwem pisze recenzje filmowe dla portalu Filmoskopija, zajmuje się tworzeniem teatru dla dzieci i młodzieży, a także pisze sztuki teatralne, poezję i prozę. W 2022 roku ukazała się jego pierwsza książka p.t. Sundries.

 

[ENG]

Danilo Brakočević – an actor and a writer from Belgrade, Serbia. He completed his bachelor and master’s studies in acting at the Academy of Arts in Novi Sad, after which he spent a year in Norway studying theatre in education and a year to study intercultural communication at the Shanghai Theatre Academy. Apart from acting, he is writing film reviews for Filmoskopija,  engaged in making theatre for children and young audience, writing plays, poetry and prose. His first book of short forms Sundries was published in 2022.

 

[RU] 

Данило Бракочевич – актер и писатель из Белграда, Сербия. Окончил Академию изящных искусств в Нови-Саде по специальности „актерское мастерство”, после чего год изучал театр в образовании в Бергенском университете в Норвегии и год – межкультурную коммуникацию в Шанхайской театральной академии. Помимо актерской деятельности, он пишет рецензии на фильмы для сайта Filmoskopija, создает театр для детей и молодежи, пишет пьесы, стихи и прозу. В 2022 году вышла его первая книга под названием Sundries.

 

Lena Laguszonkowa – „Zakon pościelonych łóżek”

tytuł oryginalny «Орден застеленных кроватей»

[PL]

Lena Laguszonkowa – ukraińska dramatopisarka, absolwentka wydziału historii Ługańskiego Państwowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki. Debiutowała jako dramatopisarka w 2018 sztuką „BAZA”, opowiadającą o kobietach i prostytucji, prezentowaną podczas festiwalu Tydzień Sztuki Aktualnej (Тиждень актуальной пьесы). Jej dotychczasowy dorobek obejmuje osiem sztuk, które były wystawiane w teatrach w Kijowie, Charkowie i Odessie. Współpracuje z Młodym Teatrem oraz Teatrem PostPlay, współtworzy projekty dla Narodowego Stowarzyszenia Działaczy Teatralnych Ukrainy, jest współzałożycielką Teatru Dramaturgów w Kijowie. Od marca 2022 roku mieszka i pracuje w Polsce, gdzie współpracowała z takimi teatrami jak Teatr Polski w Bydgoszczy, TR Warszawa i Teatr Powszechny.

Jest laureatką konkursów Tydzień Sztuki Aktualnej i Drama.UA, oraz finalistką pierwszej edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy (sztuka p.t. „Matka Gorkiego“). W 2022 roku została nagrodzona The European New Talent Drama Award.

 

[ENG]

Lena Lagushonkova- Ukrainian playwright, graduate of the History Faculty of the Taras Shevchenko National University in Luhansk. She made her debut as a playwright in 2018 with the play „BAZA,” a story about women and prostitution, presented during the Week of the Present Art festival (Тиждень актуальной пьесы). Her work to date comprises eight plays, which have been performed at theatres in Kyiv, Kharkiv and Odessa. She works with the Young Theatre and the PostPlay Theatre, co-curates projects for the National Association of Theatre Activists of Ukraine, and is the co-founder of the Theatre of Playwrights in Kyiv. Since March 2022, she has lived and worked in Poland. She has worked with theatres such as Teatr Polski in Bydgoszcz, TR Warsaw and Teatr Powszechny.

She is a winner of the Week of Present Art Competition and Drama.UA, a finalist in the first edition of the AURORA. The Drama Award of the City of Bydgoszcz (with a play „Gorky’s Mother”). In 2022 she received The European New Talent Drama Award.

 

[RU]

Лена Лягушонкова- украинская драматург, выпускница исторического факультета Луганского государственного университета имени Тараса Шевченко. Дебютировала в 2018 году с пьесой „BAZA” о женщинах и проституции, представленной в рамках фестиваля „Неделя актуального искусства” (Тиждень актуальной пьесы). На сегодняшний день на её счту  восемь спектаклей, которые были поставлены в театрах Киева, Харькова и Одессы. Сотрудничает с Молодым театром и театром PostPlay, является соавтором проектов Национальной ассоциации театральных деятелей Украины, соучредителем киевского “Театра Драматургов”. С марта 2022 года живет и работает в Польше, где сотрудничает с такими театрами, как Польский театр в Быдгощи, TR Варшава и Повшехны.

Является лауреатом конкурсов „Неделя актуального искусства” и Drama.UA, а также финалистом первого выпуска АВРОРЫ – драматургической премии города Быдгощи (пьеса „Мать Горького”). В 2022 году она была удостоена престижной европейской премии The European New Talent Drama Award.

Małgorzata Maciejewska – „Rigor Mortis”

[PL]

Małgorzata Maciejewska – dramatopisarka, dramaturżka i reżyserka. Absolwentka Wiedzy o teatrze i Performatyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, oraz reżyserii na PWST (specjalność dramaturgiczna). 

Laureatka pierwszej nagrody w konkursie dramatopisarskim im. Tadeusza Różewicza za dramat „Feblik”. Laureatka konkursu stypendialnego Instytutu Teatralnego „Dramatopisanie” 2023. Finalistka konkursu „Połów. Prozatorskie Debiuty 2022” organizowanego przez Biuro Literackie za powieść „Ta sama rzeka”. Rezydentka Programu Dramatopisarskiego Teatru im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu za tekst „Chodźcie, chodźcie”. Zwyciężczyni zamojskiej edycji konkursu dla młodych dramatopisarzy „Szukamy Polskiego Szekspira” oraz konkursu dla młodych poetów „Debiut”. Stypendystka Fundacji Agory i Stypendium Rektora dla najlepszych studentów UJ.

Wyróżniona przez czasopismo “Teatr” w Rankingu Najlepsi, Najlepsze za adaptację „Jak być kochaną” w Teatrze Narodowym w Warszawie. 

 

[ENG]

Małgorzata Maciejewska- playwright, dramaturgist, director. Graduate of the Studies in Theater and Performatics at the Jagiellonian University and Directing (a specialization in playwriting) at the PWST. 

Winner of the first prize in the Tadeusz Różewicz playwriting competition for her drama „Feblik”. Winner of the Theater Institute’s scholarship competition „Dramatopisanie” 2023. Finalist of the competition „Połów. Prozatorskie Debiuty 2022” organized by the Literary Bureau for her novel „Ta sama rzeka”. Resident of the Playwriting Program of the Jerzy Szaniawski Theater in Walbrzych for the text „Chodźcie. Chodźcie”. Winner of the Zamość edition of the competition for young playwrights „Looking for Polish Shakespeare” and the competition for young poets „Debiut”. Scholarship holder of the Agora Foundation and the Rector’s Scholarship for the best students of the Jagiellonian University.

Honored by “Teatr” magazine in the Best ranking for her adaptation of „How to be Loved” at the National Theater in Warsaw.

 

[RU]

Малгожата Мацеевска – автор пьес, драматург и режиссер. Окончила факультет театра и перформанса Ягеллонского университета и режиссерский факультет Государственной драматической школы имени Людвика Сольского (по специальности „драма”). 

Лауреат первой премии конкурса драматургии имени Тадеуша Ружевича за драму „Феблик”. Лауреат конкурса стипендий Театрального института „Драматописание” в 2023 г. Финалистка конкурса „Улов. Прозаические дебюты 2022”, организованного Biuro Literackie, за роман „Та же самая река” („Ta sama rzeka”). Резидентка программы драматургии Театра им. Ежи Шанявского в Валбжихе за текст „Давай, давай”. Победительница конкурса молодых драматургов „В поисках польского Шекспира” и конкурса молодых поэтов „Дебют” в Замостье. Обладательница стипендии фонда „Агора” и ректорской стипендии для лучших студентов Ягеллонского университета.

Отмечена журналом „Театр” за лучшую адаптацию спектакля „Как быть любимым” в Национальном театре в Варшаве.

Tomislav Zajec – „Znikanie”

tytuł oryginalny «Nestajanje»

[PL]

Tomislav Zajec – dramatopisarz, dramaturg (związany przede wszystkim z Zagrzebskim Teatrem Młodych), scenarzysta, poeta, prozaik. Absolwent Akademii Sztuki Dramatycznej w Zagrzebiu, gdzie pracuje od 2007 roku jako wykładowca (obecnie profesor nadzwyczajny, prowadzi zajęcia z dramatopisarstwa i scenopisarstwa). Jego utwory zostały włączone do wielu ważnych chorwackich i zagranicznych antologii prozy, poezji i dramatu. 

Jest autorem kilkunastu tekstów dramatycznych, które był wystawiane w teatrach w Chorwacji i innych krajach europejskich, ale też w Ameryce Południowej. Sztuki Zajeca ukazały się w przekładzie na język angielski, niemiecki, węgierski, rosyjski, francuski, słoweński, hiszpański i polski [„Mleko i Mała Moskwa“ w czasopiśmie „Dialog”, „John Smith, księżna Walii“ w antologii „Kroatywni”, 2012; „Trzeba wyprowadzić psa“ w zbiorze „(Nie tylko) fragmenty. Wybór nowych dramatów chorwackich“, 2019].

Za dramat „Trzeba wyprowadzić psa“ otrzymał w 2018 roku Grand Prix na 29 Journées de Lyon des Auteurs de Theatre. Jest sześciokrotnym laureatem Nagrody im. Marina Držicia, został także dwukrotnie uhonorowany nagrodą Marul podczas festiwalu Dni Marulicia, a także wieloma innymi nagrodami za twórczość literacką i dramaturgiczną oraz za scenariusz (do filmów „Majka asfalta – Matka na gigancie“, reż. Dalibor Matanić i „Trzeba wyprowadzić psa“, reż. Filip Peruzović). 

 

[ENG]

Tomislav Zajec – a playwright, dramaturge (dramaturgy associate of the Zagreb Youth Theatre in Zagreb), scriptwriter, poet, and novelist. He graduated from the Academy of Dramatic Art in Zagreb, where he currently works as an associate professor. His works are included in many important Croatian and foreign anthologies of prose, poetry and drama. 

He is the author of twelve dramatic texts, which were staged in theatres in Croatia and other European countries: Bosnia and Herzegovina, Slovenia, France, Romania, Great Britain, and also in South America (Argentina). His dramatic texts were translated into English, German, Hungarian, Russian, French, Slovenian, Spanish and Polish.

For his drama „Someone Should Walk the Dog“ he received the Grand Prix at 29 Journées de Lyon des Auteurs de Theatre in 2018. He is a six-time winner of the Marin Držić Award. He was also twice awarded the Marul Prize at the Marulićevi dani festival, as well as many other awards for his literary and dramatic work and for the screenplay (for the film „Mother of AsphaltMajka asfalta”, directed by Dalibor Matanić and „Someone Should Walk the Dog“, directed by Filip Peruzović).

 

[RU]

Томислав Заец – автор текстов, драматург, в основном сотрудничающий с Загребским молодежным театром, сценарист, поэт и прозаик.. Выпускник Академии драматического искусства в Загребе, где работает с 2007 г. в качестве преподавателя (в настоящее время – доцент, преподает драматургию и сценарное мастерство). Его произведения включены во многие важные хорватские и зарубежные антологии прозы, поэзии и драматургии. 

Является автором нескольких драматических текстов, которые были поставлены в театрах Хорватии и других европейских стран, а также в Южной Америке. Пьесы Зайеца опубликованы в переводах на английский, немецкий, венгерский, русский, французский, словенский, испанский и польский языки [„Молоко и маленькая Москва” в журнале „Диалог”, „Джон Смит, принцесса Уэльская” в антологии „Кроативни”, 2012; „Надо выгулять собаку” в сборнике „(Не только) фрагменты. Подборка новых хорватских драм”, 2019].

В 2018 году за драму „Надо выгулять собаку” был удостоен Гран-при 29-го Лионского театрального журнала. Пятикратный лауреат премии Марины Држич, дважды удостоен премии „Марул” в рамках фестиваля „Дни Марулича”, а также многих других наград за литературные и драматические произведения и за сценарий (за фильмы „Мать асфальта”, режиссер Далибор Матанич, и „Надо выгулять собаку”, режиссер Филип Перузович).

13.10 | 19:00 | Zniknięcia | reż. Cristian Ban | INAUGURACJA FESTIWALU

13.10 | piątek | g. 19.00 | Teatr Kameralny w Bydgoszczy | KUP BILET 

Teatrul Andrei Mureșanu Sfântu Gheorghe | Rumunia

tekst Elise Wilk

reżyseria Cristian Ban

scenografia Irina Chirilă

animacje Ordog Gyarfas Agota

obsada Elena Popa, Anca Pitaru, Mădălina Mușat, Sebastian Marina, Costi Apostol,  Iulian Trăistaru

Spektakl „Zniknięcia” oparty jest na tekście Elise Wilk, za który autorka zdobyła w ubiegłym roku AURORĘ. Nagrodę Dramaturgiczną Miasta Bydgoszczy.

„Zniknięcia” Elise Wilk to saga obejmująca kilkadziesiąt lat, opowiadająca o losach trzech pokoleń rodziny Sasów siedmiogrodzkich (mniejszości niemieckiej w Rumunii). Kolejne epizody osadzone są w istotnych momentach historii: pod koniec II wojny światowej, w okresie obalenia reżimu Ceaușescu oraz przyjęcia Rumunii do Unii Europejskiej.

Naprzemiennie wykorzystując fragmenty narracyjne i sceniczne, „Zniknięcia” opowiadają o traumie społeczeństwa, użyczając głosu zmarłym i jeszcze nienarodzonym.

W swoim charakterystycznym stylu, zachowującym balans między humorem a powagą, reżyser przybliża publiczności historię saksońskiej rodziny mieszkającej w Rumunii, która przez różne okoliczności towarzyszące ich egzystencjalnej podróży została zmuszona do życia w rozłące.

„Spektakl będzie intymnym spotkaniem widzów z historią saksońskiej rodziny żyjącej w Rumunii, zaczynającą się w 1944 roku i trwającą aż do chwili obecnej. Jest to wyjątkowy tekst i cieszę się, że po wielu latach po wielu latach starań, współpraca z Elise odbywa się właśnie w Sf. Gheorghe w towarzystwie, z którym odważyłbym się wystawić każdy spektakl”, mówi reżyser Cristian Ban.

Projekt współfinansowany przez Rumuński Instytut Kultury w ramach programu CANTEMIR, zapewniającego wsparcie finansowe projektów kulturalnych przeznaczonych dla środowiska międzynarodowego. Rumuński Instytut Kultury nie bierze odpowiedzialności za treść materiału.

ENG

DISAPPEARING | CRISTIAN BAN

13.10 | 7 p.m. | Teatr Kameralny | INAUGURATION OF THE FESTIVAL

Teatrul Andrei Mureșanu Sfântu Gheorghe | Romania

directed by Cristian Ban

script Elise Wilk

scenography Irina Chirila

animation Ördög Gyárfás Ágota

 

cast Sebastian Marina, Elena Popa, Anca Pitaru, Iulian Trăistaru, Costi Apostol, Mădălina Mușat

 

Elise Wilk’s „Disappearing” is a saga spanning over decades, telling a story of three generations of Transylvanian Saxon family living as a German minority in Romania. The next events are set in significant moments in history: the end of a World War II, the time of the overthrow of the Ceaușescu regime and the the accession of Romania to the European Union.

In his characteristic style, which harmoniously combines humour with serious notes, director Cristian Ban brings to the audience the story of a Saxon family in Romania, which is forced to live separately by the contexts of certain moments of its existential journey.

„The show will be a very intimate encounter between the audience and the story of a Saxon family in Romania, from 1944 to the present. It’s a very special text and I’m glad that, after many years of seeking to work together, the collaboration with Elise happens precisely in Sf. Gheorghe, with the company with which I would have the courage to do any performance”, says director Cristian Ban.

This project is co-financed by the Romanian Cultural Institute through the Cantemir Programme – a funding framework for cultural projects intended for the international environment. The Romanian Cultural Institute cannot be held responsible for the content of this material.

14.10 g. 19:00 | 15.10 g. 16:00 | Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu | reż. Wojciech Faruga

14.10 | sobota | g. 19.00 | mała scena TPB | PREMIERA | KUP BILET 

15.10 | niedziela | g. 16.00 | mała scena TPB | KUP BILET 

Teatr Polski w Bydgoszczy

reżyseria, scenografia, kostiumy i światło Wojciech Faruga

tekst i dramaturgia Julia Holewińska

muzyka Radosław Duda

przygotowanie wokalne Natalia Kawałek

choreografia Bartłomiej Gąsior

twórcy Bartłomiej Chmara, Daria Główczyńska

producentka Magdalena Niedźwiecka

inspicjentka, asystentka reżysera Hanna Gruszczyńska

 

występują Mirosław Guzowski, Damian Kwiatkowski, Karol Franek Nowiński, Michalina Rodak, Małgorzata Trofimiuk, Małgorzata Witkowska, Marcin Zawodziński

 

W nowym, autorskim tekście Julii Holewińskiej „Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu” twórcy i twórczynie przyglądają się zmierzchowi dyktatury rumuńskich przywódców. Dramat pokazuje upadek władców, śledzi etapy, w których z bogów stają się więźniami i w końcu giną.

W grudniu 1989 roku małżeństwo Ceaușescu widziało, co dzieje się na ulicach i jak demonstranci reagują na ich widok, jednak nie dopuścili do siebie myśli, że to właśnie przeciwko nim zwraca się społeczeństwo. Zdaniem obojga ich sytuacja wynikała ze zdrady. Ceauşescu do samego końca odrzucali zarzut o wpędzenie kraju w głód i nędzę, wskazywali za to na osiągnięte przez nich sukcesy. Twórców i twórczynie przedstawienia interesują też losy i zachowania osób, które towarzyszyły małżeństwu w ich ostatnich godzinach.

Nasze wyobrażenia o wojnie, ale także dyskursy filozoficzne z drugiej połowy XX wieku utraciły swój sens. Słynna koncepcja Francisa Fukuyamy głosząca koniec historii brzmi dziś jak chichot Historii.

Dziś cały demokratyczny świat czeka na obalenie Wladimira Putina. 33 lata temu oczy świata zwrócone były w stronę Rumunii i obalenia rządów Nicolae i Eleny Ceaușescu. Ostatnie dni ich dyktatury, a następnie rozstrzelanie przed kamerami na nowo ustawiły optykę rewolucji, ale też medialnego show, jakim niewątpliwie była ta egzekucja.

Spektakl otrzymał patronat Rumuńskiego Instytutu Kultury.

W spektaklu wykorzystywane są głośne efekty dźwiękowe (m.in. wystrzały z broni palnej). Osoby wrażliwe na ten rodzaj efektów prosimy o zachowanie szczególnej ostrożności.

ENG

THE LAST DAYS OF ELENA AND NICOLAE CEAUȘESCU | WOJCIECH FARUGA

14.10 | 7 p.m. | mała scena TPB | PREMIERE

15.10 | 4 p.m. | mała scena TPB

Teatr Polski w Bydgoszczy

directed by Wojciech Faruga

scenograpgy, costumes and  lights Wojciech Faruga

script and dramaturgy Julia Holewińska

music Radosław Duda

vocal preparation Natalia Kawałek

choreography  Bartłomiej Gąsior

producers Bartłomiej Chmara, Daria Główczyńska

produced by Magdalena Niedźwiecka

stage manager, director’s assistant Hanna Gruszczyńska

 

cast Mirosław Guzowski, Damian Kwiatkowski, Karol Franek Nowiński, Michalina Rodak, Małgorzata Trofimiuk, Małgorzata Witkowska, Marcin Zawodziński

 

In the new original text by Julia Holewińska, „The Last Days of Elena and Nicolae Ceaușescu”, the creators look at the twilight of the Romanian leaders’ dictatorship. The drama shows the fall of the overlords and traces the stages in which they go from being gods to prisoners and eventually perish. In December 1989, Nicolae Ceaușescu and his wife Elena saw what was happening on the streets and how the demonstrators were reacting to the sight of them. Still, they did not allow themselves to think that the public was turning against them. According to both of them, their situation resulted from a betrayal. Until the very last moment, Ceauşescu rejected the accusation that they had driven the country into hunger and misery; instead, pointing to the successes they had achieved. The performance’s creators are also interested in the fate and behavior of those who accompanied the couple in their final hours.

Our ideas about war and the philosophical discourses of the second half of the 20th century have lost meaning. Francis Fukuyama’s famous concept proclaiming the end of history today sounds like history’s giggle.

Today, the entire democratic world is waiting for the overthrow of Vladimir Putin. Thirty-three years ago, the world’s focus was on Romania and the fall of the governments of Nicolae and Elena Ceaușescu. The final days of their dictatorship and the subsequent televised execution reshaped the perception of the revolution, solidifying the undeniable nature of the event in the media.

The performance received the patronage of the Romanian Cultural Institute.

This production contains loud sound effects (such as gunshots). People sensitive to this type of sound effects are advised to keep caution.

17.10 | 19:00 | Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję | reż. Mateusz Pakuła

17.10 | g. 19.00 | Hala WSG | KUP BILET

Teatr Łaźnia Nowa | Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach

adaptacja i reżyseria Mateusz Pakuła

scenografia i kostiumy Justyna Elminowska

muzyka Zuzanna Skolias-Pakuła, Antonis Skolias, Marcin Pakuła

partie wokalne Zuzanna Skolias-Pakuła

reżyseria światła Paulina Góral

asystent reżyserki światła Maciej Kaszyński

wideo Olga Balowska

inspicjentka Katarzyna Białooka

 

występują Andrzej Plata, Wojciech Niemczyk, Jan Jurkowski, Szymon Mysłakowski, Marcin Pakuła

 

Jeśli choć raz wyliście z bezsilności, lekarz zwracał się do Was w trzeciej osobie, a ksiądz powtarzał Wam, że cierpienie uszlachetnia, nie możecie przegapić tego spektaklu!

„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” to adaptacja głośnej książki Mateusza Pakuły, dramatopisarza, dramaturga i reżysera teatralnego, znanego łaźniowym widzom z takich spektakli jak „Lem vs. P. K. Dick”, „Pluton p-Brane” i „Wieloryb the Globe”. To osobista opowieść o procesie umierania jego ojca, który chorował na raka trzustki, ale też historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, służbę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. „Współumieranie”, o którym napisał Mateusz Pakuła, nie jest jednostkowym doświadczeniem. Z bezradnością, wściekłością i gniewem mierzą się tysiące ludzi w całej Polsce, którzy nie mogą decydować o własnym losie, a ich bliskim ogranicza się prawa. To krzyk o eutanazję w chwilach przekraczania granic cierpienia. Ale myli się ten, kto myśli, że zobaczy na scenie smutną opowieść, bo w spektaklu nie zabraknie groteski i komizmu, tak bliskich wszystkim spektaklom Pakuły.

Na scenie zobaczymy Jana Jurkowskiego, znanego ze spektaklu „Lem vs. P. K. Dick”, a szerzej z Grupy Filmowej Darwin, Andrzeja Platę, Wojciecha Niemczyka, Szymona Mysłakowskiego oraz Marcina Pakułę, brata autora książki i reżysera, do którego będzie należało ostatnie słowo.

 

Spektakl zdobył Grand Prix 29. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

ENG

HOW I DIDN’T KILL MY FATHER AND HOW MUCH I REGRET THIS | MATEUSZ PAKUŁA

17.10 | 7 p.m. | Hala WSG

Teatr Łaźnia Nowa | Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach

adapted and directed by Mateusz Pakuła

scenography i costumes Justyna Elminowska

music Zuzanna Skolias-Pakuła, Antonis Skolias, Marcin Pakuła

vocals Zuzanna Skolias-Pakuła

lights director Paulina Góral

lights director’s assistant Maciej Kaszyński

video Olga Balowska

stage management Katarzyna Białooka

 

cast Andrzej Plata, Wojciech Niemczyk, Jan Jurkowski, Szymon Mysłakowski, Marcin Pakuła

 

„How I didn’t kill my father and how much I regret this” is an adaptation of the renowned book by Mateusz Pakuła, a playwright, dramaturgist and theater director. It is a personal story about the dying process of his father, who suffered from pancreatic cancer, but also a story of helplessness and anger at the institutions of the state, the health service and the Church, which inflict additional suffering on the sick people.

On stage we will see Jan Jurkowski, known from the play „Lem versus P.K. Dick”, and more broadly from the Grupa Filmowa Darwin, Andrzej Plata, Wojciech Niemczyk, Szymon Mysłakowski and Marcin Pakuła, brother of the author of the book and director of the performance.

The performance won the Grand Prix of the 29. OKnWPSW.

18.10 | 19:00 | WERTER. Inspirowany „Cierpieniami młodego Wertera” | reż. Grzegorz Jaremko

18.10 | g. 19.00 | mała scena TPB | KUP BILET

Teatr Polski w Bydgoszczy | rezydencja artystyczna

reżyseria Grzegorz Jaremko

scenariusz i dramaturgia Mateusz Górniak

scenografia Anna Maria Karczmarska

światło  Wojciech Faruga

muzyka Justyna Banaszczyk

inspicjent Adam Pakieła

 

występują Adam Graczyk, Emilia Piech, Michał Surówka

 

Książki zbójeckie mogą być narzędziami do operacji na sobie samym, potrafią zmienić bieg życia, strącić w beznadzieję albo naładować energią do fascynujących i niebezpiecznych podróży. Jedną z nich są Cierpienia młodego Wertera, które dostarczają paliwa do ponownego uruchomienia mitu Zakochanej Osoby.

Epistolarna powieść Goethego o destrukcyjnej miłości to kopalnia postaw przedkładających uczucie ponad wszelką racjonalność i była aktualizowana w licznych ujęciach pokoleniowych. Kolejne generacje odwoływały się do postaci Wertera, żeby dopełniać własne narracje o pędzie ku śmierci czy miłości, której nie da się znieść.

Zamiast rekonstrukcji powieściowej akcji, proponujemy tożsamościowy kalejdoskop. Werter zestawiony z romantyczną poezją i namysłem teoretycznym nad miłością, filtrowany przez japońskie kluby samobójcze, twórczość muzyczną sad boys, a także powracającą kulturę emo.  Samotny, wyalienowany Werter staje się przyczynkiem do opowieści o miłości własnej, performowaniu siebie, igraniu ze śmiercią i produkowaniu nowych sposobów bycia i kochania.

W spektaklu wykorzystywane są głośne efekty dźwiękowe (m.in. wybuchy). Osoby wrażliwe na ten rodzaj efektów prosimy o zachowanie szczególnej ostrożności.

ENG

WERTHER. INSPIRED BY „THE SORROWS OF YOUNG WERTHER” | GRZEGORZ JAREMKO

18.10 | 7 p.m. | mała scena TPB

Teatr Polski w Bydgoszczy

directed by Grzegorz Jaremko

script and dramaturgy Mateusz Górniak

scenography Anna Maria Karczmarska

lights Wojciech Faruga

music Justyna Banaszczyk

stage management Adam Pakieła

 

cast Adam Graczyk, Emilia Piech, Michał Surówka

Bandit Stories can be used as tools for self-discovery, they can change the course of your life, throw you into hopelessness or fill you with energy for fascinating and dangerous journeys. „The Sorrows of Young Werther” is one of those books.  It provides with fuel for rebooting the myth of the Lover.

Goethe’s epistolary novel about destructive love is a mine of attitudes that put feeling above all rationality. Werther’s story has been updated in numerous generational versions. Subsequent generations referred to the figure of Werther to complete their own narratives about the rush towards death or unbearable love.

Instead of reconstructing the novel’s turn of events, we propose an identity kaleidoscope. Werther juxtaposed with romantic poetry and theoretical reflection on love, filtered through Japanese suicide clubs, musical works of sad boys, as well as the returning emo culture.

Lonely, alienated Werther becomes a contribution to a story about self-love, performing oneself, playing with death and creating new ways of being and loving.

This production contains loud sound effects (such as explosions). People sensitive to this type of sound effects are advised to keep caution.

19.10 | 19:00 | Cyber Elf | reż. Magda Szpecht

19.10 | g. 19.00 | mała scena TPB | KUP BILET 

ÆEFEKT PRODUCTIONS | Nowy Teatr w Warszawie | Festiwal SIRENOS w Wilnie

reżyseria i wykonanie Magda Szpecht

dramaturgia Olga Drygas

muzyka Krzysztof Kaliski

wideo Natan Berkowicz & DZIKI

specjalne podziękowania Kristė Savickienė (SIRENOS) i Olga Drygas (Nowy Teatr)

kurator projektu Michał Rogulski ÆFEKT

 

Wszyscy znamy obrazy ze zniszczenia Teatru Dramatycznego w Mariupolu, druzgocącego przykładu rosyjskiej agresji obojętnej na los dzieci, nieuzbrojonych cywilów czy po prostu na ludzkie życie. Teatr wykorzystany jako schron został obrzucony bombami i całkowicie zniszczony pomimo jasnego ostrzeżenia o znajdujących się w środku dzieciach. Wyrysowany kredą napis w języku rosyjskim „дeти” obiegł cały świat, wysyłając jasny komunikat. Władimir Putin i jego poplecznicy wypowiedzieli wojnę totalną cywilizacji, ludzkości i kulturze, wciągając w sam środek konfliktu teatr – dosłownie i w przenośni.

Ale co teatr może zrobić, żeby pomóc Ukrainie?

Po wybuchu wojny 24 lutego 2022 roku reżyserka teatralna Magda Szpecht postanowiła wrócić do swojego pierwszego zawodu – dziennikarstwa. Porzucając dotychczasowe zajęcia, wybrała drogę Cyber Elfa – walczącej z rosyjskimi trollami, fake newsami i dezinformacją cyberaktywistki. Jej codziennym polem bitwy i narzędziami do udostępniania sprawdzonych informacji stały się platformy społecznościowe (Facebook, Instagram, Telegram, YouTube i inne), ale też portale informacyjne, kanały telewizyjne i wiadomości z pierwszej ręki. Wszystko to, aby chronić pierwszą – i może kluczową dla stron wyłączonych z konfliktu – linię frontu: odbywającą się w cyberprzestrzeni walkę o prawdę.

Wykład „Cyber Elf” jest nie tylko podsumowaniem dotychczasowej działalności Magdy Szpecht jako cyberaktywistki. To działanie tu i teraz, z jednej strony pozwalające nam na wgląd w codzienną walkę i zadania, przed jakimi staje artystka w obliczu kolejnych rozdziałów wojny. Z drugiej, jest to okazja dla każdego z nas, aby poznać proste narzędzia, dzięki którym możemy włączyć się w konflikt i pomóc Ukrainie w jej walce o wolność.   

Festiwal Prapremier otrzymał zgodę na wykorzystanie utworu „Welcome to Ukraine”

Imię urzędowe autorki tekstu  Zhaklin Faraui

IPI (Interested Parties Information) Zhaklin Faraui

Numer IPI 1166342168 (GEMA)

Tytuł utworu Welcome to Ukraine

Imię sceniczne artystki JKLN

Czas trwania utworu 2 minutes and 42 seconds

Wytwórnia muzyczna Magmatic Records

ENG

CYBER ELF | MAGDA SZPECHT

19.10 | 7 p.m. | mała scena TPB

ÆEFEKT PRODUCTIONS | Nowy Teatr w Warszawie | Festiwal SIRENOS w Wilnie

directed and performed by Magda Szpecht

dramaturgy Olga Drygas

video Natan Berkowicz & DZIKI

music Krzysztof Kaliski

special thanks Kristė Savickienė (SIRENOS) i Olga Drygas (Nowy Teatr)

curated and operated by Michał Rogulski ÆFEKT

We all know images from Mariupol theatre, a symbol of Russian aggression, devastating example of ongoing war against Ukrainian people. Theatre as a shelter, bombed and destroyed, despite clear warning about civilians and children hiding in. Vladimir Putin and his minions declared total war against civilization, humanity and culture, dragging theatre in the middle of the conflict – literally and metaphorically.

But what can theatre do to help Ukraine?

After war started on February 24th, Magda Szpecht (b. 1990) decided to get back to her primary learned profession — journalism. Abandoning her occupation as a theatre director, she chose a righteous way as a Cyber Elf. Fighting Russian trolls, sharing checked information, fighting fake news. Switching her clock to long nights in front of the computer, floating between media channels, online newspapers, Telegram, Instagram, YouTube, Facebook and other battlefields of modern conflict. She’s on the first line of cyber war and the stake is truly high: our right to the truth.
This lecture is a summary and an update of Magda’s activity as a Cyber Elf. It’s also ajournal of everyday activist struggle. But most of all, it’s a chance for us to see how we can help with the conflict, that sometimes leaves us powerless.

This email serves as a formal notification of our grant of a non-exclusive, one-time usage of the song „Welcome to Ukraine” by artist JKLN at the Festival Prapremiery Festival in Bydgoszczy, Poland on the 20th of October 2023. Our approval is contingent upon the proper registration of the song’s details.

 

The Prapremiery Festival has been granted non-exclusive, one-time usage of the song „Welcome to Ukraine” by artist JKLN.

Legal Name of Writer and Lyricist Zhaklin Faraui

IPI (Interested Parties Information) Zhaklin Faraui

IPI Number 1166342168 (GEMA)

Song Title Welcome to Ukraine

Artist Name JKLN

Song Duration 2 minutes and 42 seconds

Record Label Magmatic Records