Julia Holewińska – członkini Jury i Kapituły

Dramatopisarka i dramaturżka, absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej. Autorka następujących dramatów: Katyń. Teoria barw, (reż. Wojciech Faruga), Turyści, Granice (reż. Bartek Frąckowiak, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2016), Kalkstein/Czarne Słońce (reż. Joanna Grabowiecka, Teatr im. Solskiego w Tarnowie/ Teatr Łaźnia Nowa 2015), Good Night Cowboy (reż. Kuba Kowalski Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, Teatr WARSawy, 2015), Dolce Vita (reż. Kuba Kowalski, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, 2014), Krzywicka/krew (finał Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej 2013, Teatr Polskiego Radio, reż. Dobrosława Bałazay, Alina Moś-Kerger, Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy, 2016), Ziemia niczyja (reż. Frank Heuel, prem. Fringe Ensamble, Bonn 2012, Teatr Powszechny w Warszawie 2013), Ciała obce (reż. Kuba Kowalski, Teatr Wybrzeże 2012; Paweł Wodziński, Teatr Polskiego Radio 2011; Lianne O’Shea, Project Art. Centre, Dublin 2013), Rewolucja balonowa (reż. Sławomir Batyra, Teatr Powszechny w Warszawie 2011; John Currivan, Theatre Upstairs, Dublin 2013, Alina Moś-Kerger, Teatr im. Osterwy w Gorzowie 2014), 12/70 (reż. Thomas Sauerteig, Sala Beckett, Barcelona 2011; Stefanie Hoster, Deutschlandradio 2013) Zina, Wodewil.

Jest także autorką sztuk dla dzieci: Skarpety i papiloty (reż. Tomasz Man, Wrocławski Teatr Lalek, 2013, Robert Drobniuch, Teatr Maska w Rzeszowie, 2016, wydanie książkowe Tashka 2013), Akademia Pani Beksy (reż. Robert Drobniuch, Teatr im. Kubuś w Kielcach, 2017).

Jako dramaturżka i autorka adaptacji pracowała przy m.in: Kotce na rozpalonym, blaszanym dachu (Teatr Polski w Poznaniu, 2011), Wichrowych Wzgórzach (Teatr Studio, 2012), Życie jest snem (Teatr Wybrzeże, 2013), Mizantropie (Teatr Polski w Poznaniu, 2014), Pani Bovary (Teatr im. Osterwy w Lublinie, 2015), Diabeł i tabliczka czekolady (Teatr im. Osterwy w Lublinie).

Jej sztuki przetłumaczone zostały na angielski, rosyjski, niemiecki, hiszpański, rumuński, włoski, czeski, japoński, ukraiński, słowacki, szwedzki i kataloński.

Publikowała m.in. w „Dialogu”, „Teatrze”, „Kontekstach”, „Tygodniku Powszechnym”, „Dwutygodniku”.

W 2010 roku za sztukę Ciała obce otrzymała Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną, w 2012 roku ta sama sztuka znalazła się w finale konkursu Stückemarkt, zaś słuchowisko na podstawie Ciał obcych zdobyło brązowy medal w konkursie Prix Europa. Ciała obce znalazły się też w finale Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. W 2013 roku Ciała obce ukazały się w amerykańskiej antologii (A) Pollonia. W tym samym roku odbyła się prezentacja Ciał obcych w New York Theatre Workshop (reż. David Schweizer).

Jest wykładowczynią w Akademii Teatralnej. W 2019 roku wyreżyserowała spektakl Hiroshima/Love w Biennale Warszawa.