27.11 | 28.11 | Twarzą w twarz

Ingmar Bergman w swojej twórczości skupiał się na badaniu wnętrza psychiki człowieka w ekstremalnej sytuacji. Skupiał się na ludziach odizolowanych od świata zewnętrznego.

Swoich bohaterów zamykał na „wyspie” – w relacjach rodzinnych, w państwach objętych stanem wyjątkowym. Zamknięci w czterech ścianach, poddajemy próbie nasze więzi. Widzimy pod lupą relacje, które nam umykały w natłoku spraw. Przymusowa konfrontacja z drugim i sobą samym prowadzi do wglądu? Do szaleństwa? Zobaczymy się „jak w Zwierciadle”? Czy będziemy mieć odwagę, żeby stanąć, ze sobą i ostatecznym, twarzą w twarz?
Bergman jest Przewodnikiem po czasie „kwarantanny” 
 zamknięcia, izolacji, wglądu i konfrontacji. Przeprowadza nas przez proces przemiany. Intymny proces transformacji i przewartościowania. 
I śmierci.
Coraz mocniej dociera do nas, że nastał czas śmierci. Śmierci, której nie sposób pojąć, opłakać, zrozumieć. Czy chcemy tego, czy nie, śmierć potrzebuje reprezentacji, po to jest sztuka  film, teatr, literatura, sztuki wizualne  żeby dzięki reprezentacji nie dopuścić do traumatycznego, niewyrażonego zapisu lęku. 
Artysta wciąż poszukuje języka na oswojenie nieoswajalnego. Sztuka wciąż stara się wyprzedzić rzeczywistość. To powinność Sztuki. Próbować. 
[Maja Kleczewska, Łukasz Chotkowski]
 

Tekst spektaklu opiera się na scenariuszu filmu  Ingmara Bergmana „Twarzą w twarz” w tłumaczeniu Zygmunta Łanowskiego. 

W adaptacji zamieszczono również fragmenty scenariuszy filmów: „Sonata jesienna” (tłum. Zygmunt Łanowski), „Szepty i krzyki” (tłum. Andrzej Asłanowicz), „Sarabanda” (tłum. Tadeusz Szczepański) i „Milczenie” (tłum. Stanisław Hebanowski).

Koprodukcja: Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy i Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie


Premiera w Warszawie, w Teatrze Powszechnym: 19 marca 2021 r. (pokaz bez udziału publiczności)

Premiera w Bydgoszczy, w Teatrze Polskim: 4 września 2021 r.